Become my Soul Mate 《A____so,far,away_____Z》

CHAPTER 5

Ikalimang kabanata

Ano ngaba ang sagot sa bawat katanungan o may dapat pa bang isagot ?

------------------------------------------------------

pag bukas ko ng pinto ay nakita ko si papa na naka upo na sa hospital bed at nandon din sa gilid ng kama si mama at si kayen nasa couch naka upo kaya nag madali akong tumungo sa kinaruruonan ni papa sabay yakap ko sakanya hindi ko alam maiiyak ba ako o matutuwa"papa okay naba ang pakiramdam mo *hss*"naiiyak kong sabi "asshh* tahana na wag kana umiyak okay na ako ngayon "sabi ni papa sabay hagod niya sa likod ko at pinapatahan ako "wag kana umiyak "tugtong pa ni papa kaya kumawala ako sa yakap at umupo sa tabi niya "pa pinag alala niyo kami *hss* maraming salamat pa at lumaban ka di mo pa kami iniwan"iyak kong sabi pinahid naman iyon ni papa "wag ka mag alala anak di ko pa kayo iiwan "naka ngiti niyang sabi kaya napa yakap nalang ako ulit sa kanya "sali naman kami jan ni kayen oh"naka ngusong singit ni mama haha ang cute talaga "sure"naka ngiti kong sabi at si kayen naman tumayo at nag group hug kami ang saya dahil kumpleto parin kami walang labis walang kulang

-------------------------

------------------------------------------------

nasakalagitnaan kami ng kasiyan ng pag uusap naming pamilya nang tmunog ang cellphone ni kayen kaya napa tingin kami sa kanya "um.ma,pa ate sasagutin ko lang to labas muna ako "paalam niya samin tumango nalang ako "balik agad nak ahh"bilin ni mama at tumango naman si kayen bago lumabas

kayen's POV

"oh jim but ka napa tawag?"tanong ko  sa kabilang linya "nako par may practice tayo ngayon at di pwede na wala ka dahil nandito ang ambasador ng kabilang school kaya pumunta kana dito agad kailangan ka namin dito bilisan mo na"tuloytuloy na sabi ni jim tsk no choice ako "okay just minute I'll be there mag papa alam lang ako kayna mama im here in hospital"sabi ko at di ko na hinintay na maka sagot pa siya ng pabalik na ako ay agad ako napa tigil at na badbad ang mata ko sa glass mirror lefrection ng hospital nato at di ko namalayan na kusa na pala ako nag lakad pa tungo don at napa tingin ako sa baba nakita ko ang mga sasakyan at tao shempre pero may isang lalaki ako nakitang nag lalakad at kalalabas lang sa exit ng hospital pero ewan ko ba na hihiwagaan ako ng kaunti sa kanya pero bago pa ako malito ay tumalikod nalang ako at bumalik sa kwarto ni papa

------------------------------------------------------

nandito parin ako sa hospital at binabantayan si papa si mama naman ay pina uwi ko na muna para mag pahinga at si kayen nag paalam may practice daw sila at inportante daw ako bantay lang muna kay papa tinignan ko sipapa nandito ako samay paanan niya naka upo tulog na tulog si papa napa tingin ako bigla sa oras at 1:42Am na pala  antok na ako pero parang may tumutulak sakin na pumunta ng rooftap kaya tumayo ako at lumapit kay papa sabay yakap ko siya at inayos ang kumot niya 'mag papa hangin lang ako pa 'bulong ko sa kanya kahit tulog siya at nag lakad na ako papunta ng pinto at mahina ko itong binuksan at lumabas na at mahina ko rin sinara ang pinto at tumigil muna ako at ang kamay ko ay naka hawak parin sa pinto at napapikit ng mariin ewan ko ba ang bigat ng puso ko ngayon pakiramdam ko mahihirapan akong dalhin ito minulat ko ang mga mata ko at sabay kawala  ng malalim na hininga at unti unti king binitawan ang pag kakahawak ko sa pintuan at unti unti ako humakbang at bawat yabag ng mga paa ko ay nag kakaroon ng ingay bawat hakbang ko pakiramdam ko ay isang malaking tulung

------------------------------------------------------sabawat yapak at yabag na makikita at ma ririnig ay katulad ng puso gaya ng yapak ay nag iiwan din ito ng marka sa puso kagaya ng markang kasiyan at lungkot pero sa bawat yabag na maririnig ay syan ring unti unting paglaho ng pag asa

Lady_k