Το σκοτεινό δάσος

Κεφάλαιο 10

-Τζουλιάνα pov-

Ανεβήκαμε πάνω και εκεί συναντήσαμε τους υπολοίπους.

Εγώ- Βρήκατε κάτι ;

Κώσ-Όχι γιατί κάποιες πόρτες ήταν κλειδωμένες.

Δημ-Ώστε αυτά τα κλειδιά  που βρήκαμε λογικά ήταν στες πόρτες που ήταν κλειδωμένες.Εσείς;

Εγώ- Να κάτι βρήκαμε...

Πάνος- Κάτω ήταν ένα γραφείο με μία μεγάλη βιβλιοθήκη.Μέσα στο γραφείο  βρήκα κάποια γράμματα ένα από αυτά έγραφε ότι Ελπίζει να είναι καλά εκεί πάνω. Και Συγνώμη.

Αρια-Τι είναι πάλι αυτό;

Εγώ-Δεν ξέρουμε.

Κωσ- Θα το ανακαλύψουμε. Ελπίζω.

Ολιβ- Τώρα τι κάνουμε;

Δημ- Πάμε πίσω;

Εγώ-Πάμε.

Ξεκινήσαμε πίσω στες σκηνές, στον δρόμο που αφήσαμε σημάδια μας βοήθησαν, έτσι φτάσαμε γρήγορα πίσω.

Εγώ- Φτάσαμε.

Αρια-παιδιά νυστάζω πάμε να κοιμηθούμε;

Ολιβ-Έχεις δίκιο.

Εγώ-Ναι. Πάμε όλοι για ύπνο;

Δημ-Ναι.

Ολοι-Καληνύχτα!

Πήγαμε μέσα στην σκηνή για να κοιμηθούμε.

Πάνος-Καληνύχτα μικρή μου

Εγώ-Καληνύχτα μεγάλε μου είπα και γελάσαμε.

Το πρωί ξύπνησα από τες φωνές των παιδιών.

Ντύθηκα και βγήκα έξω. 

Εγώ-Τι έγινε ρε παιδιά ;

Πάνος- Καλημέρα, τίποτα απλά γελάμε με ανέκδοτά του Κωνσταντίνου.

Εγώ- Καλημέρα, αααα μάλιστα.

Υπόλοιποι- Καλημέρα.

Εγώ- Φάγατε;

Δημ-Όχι σε περιμέναμε έλα.

Εγώ-Οκ. Πήγα και κάθισα και ξεκινήσαμε να τρώμε. Ξαφνικά πέρασε ένα κρύο αεράκι και είδα μια σκιά νομίζω.

***** Τι λέτε να είδε η Τζουλιάνα ;

Bye!!!