Παντρεμένη με εναν Θεο

Κεφάλαιο 8

Μετά από ώρες φτάσαμε στον προορισμό μας ,θάλασσα και ένα ξενοδοχείο,άνθρωποι έβγαιναν άλλοι έμπαιναν μέσα στο κτίριο ,ήταν τέλειο καμιά σχέση με τα ξενοδοχεία στον κόσμο μας

-"Σου αρέσει;"

-"Ναι είναι τέλειο, δεν έχω ξαναδεί τόσο ωραίο ξενοδοχείο " λέω και με κοιτάει

-" Τέλος πάντων εδώ θα περάσουμε την νύχτα μας και ξέρεις τι γίνεται το βράδυ αφού πλέον δυο ζευγάρια έχουν παντρευτεί "λέει με ένα πονηρό τρόπο

-"OMG ΕΝΑΣ ΚΟΥΚΛΟΣ ΠΕΡΝΑΕΙ" ο Κριστιάν αμέσως γυρνάει το κεφάλι του προς εκείνην την πλευρά που έδειξα και αμέσως μετά είχα φύγει από εκεί

-" Μελίνα δεν υπάρχ... ΜΕΛΙΝΑ"

Εγώ συνεχίζω να τρέχω μιας και είναι η ευκαιρία μου να φύγω όταν μπροστά μου βλέπω έναν θυμωμένο Κριστιάν με σταυρωμένα χέρια

Άδικος κόπος να φύγω τελικά...

-"Άδικα προσπαθείς να το σκάσεις Μελίνα δεν μπορείς να φύγεις,όπου και να πας θα σε βρω" λέει και με κρατάει από το μπράτσο μου και με τραβάει προς το ξενοδοχείο μόλις μπήκαμε με κρατούσε από το χέρι και χαμογελούσε σε όλους

*Τι ψεύτικος*

Και λίγα λες φωνούλα

-"Λοιπόν περίμενε με στο ασανσέρ αν δεν σε δω και έχεις φύγει, το βράδυ θα την πληρωσεις" λέει και πάει στην ρεσεψιονιστ

Φτάνω στο ασανσέρ και βλέπω έναν να με κοιτάει αρκετά όμορφος, καστανά μαλλιά και καστανά μάτια.. πολυ ψηλός και πολύ όμορφος

*Το ξανά είπες αυτό*

Δεν το είπα και σταμάτα να μιλάς προσπαθώ να συγκεντρωθώ

*Είσαι παντρεμένει *

Χέστηκα όχι ότι ήθελα να παντρευτώ

Τώρα σταμάτα φωνούλα έρχεται προς το μέρος μου

-"Γεια σου όμορφη,μόνη είσαι;"λέει και βάζει το χέρι του δίπλα από το κεφάλι μου

-"Όχι δεν είναι " λέει ο Κριστιάν και παίρνει τον άλλον και τον ρίχνει στην άλλη γωνιά

*Είναι τόσο δυνατός *

Σιγά μωρέ υπάρχουν ποιο δυνατοί

-"Πάμε Μελίνα"

Παίρνει το χέρι μου και μπαίνουμε μέσα στο ασανσέρ,το άλλο αγόρι που ήταν στο πάτωμα με μια κίνηση σηκώθηκε και μου έκλεισε το μάτι

Η πόρτα του ασανσέρ έκλεισε και είχα τρομοκρατηθεί ποιος στο διάολο ήταν εκείνος

-"Κριστιάν ποιος ήταν εκείνος;" τον ρωτάω και απλός κάνει λες και δεν άκουσε τίποτα

-"Απάντα" συμπληρώνω

-"Να μην σε νοιάζει,τώρα σκέψου πως θα περάσουμε την βραδιά μας"

-"Τόσα γίνονται και το μόνο που σε νοιάζει είναι πως θα περάσουμε την βραδιά μας;"

-"Σε σχέση με εσένα κάποιος ενδιαφέρεται για τον γάμο μας και σταμάτα το δράμα δεν το αντέχω " λέει και βγαίνει από το ασανσέρ γρήγορα αφήνοντας με πίσω,  πάω να βγω όταν η πόρτα έκλεισε και άρχισε να ανεβαίνει γρήγορα στον πάνω όροφο, ζαλίστηκα και έπεσα κάτω κρατώντας το κεφάλι μου ο άντρας από πριν εμφανίστηκε μπροστά μου και σταμάτησε το ασανσέρ

-"Πως είσαι;"

Σε τρελό έπεσα πάλι

-"Να μην σε νοιάζει αλλά μιας και εμφανίστηκες γιατί δεν μου λες ποιος είσαι;" λέω και προσπαθώ να σηκωθώ αλλά τα μάτια μου θολώνουν για λίγο αλλά ευτυχώς συνήλθα γρήγορα

-"Άσε με να σε βοηθήσω "λέει και απλώνει το χέρι του

-"Όχι ευχαριστώ, απλός πες μου τι θες"

-"Θέλω να μου πεις αν τον αγαπάς"

*Απλός αγνόησε τον αμάν πια*

Έχεις δίκιο

-"Να μην σε νοιάζει και αφού τον παντρεύτηκα τον αγαπάω " λέω και μετανιώνω τα λόγια μου αλλά πρέπει να φαινόμαστε αγαπημένη

-"Μάλιστα.. εγώ μπορώ να σε βοηθήσω αν θες να φύγεις από αυτόν τον κόσμο και να σε μεταφέρω στον δικό σου"

~~~~~~~~~~~~flashback~~~~~~~~~~~

-"Άδικα προσπαθείς να το σκάσεις Μελίνα δεν μπορείς να φύγεις,όπου και να πας θα σε βρω"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

-"Σου είπα ότι είμαστε ερωτευμένει τι δεν καταλαβαίνεις;" λέω και αυτήν την φορά στέκομαι στα πόδια μου

-"Αγαπητή μου, ο Κριστιάν έχει τόσες γκόμενες εσένα σε θέλει μόνο και μόνο επειδή... " το ασανσέρ με έφερε πίσω στον όροφο μας και ο Κριστιάν μπήκε μέσα,πήγε να τον χτυπήσει μα ο άλλος έφυγε σε κλάσματα δευτερολέπτων

-"Πάμε θα στα εξηγήσω όλα " λέει και με τραβάει από το χέρι