" ကိုယ့္ကိုေနာက္ေနတာမလား babe "
sehun ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္အတူရင္ထဲမွာဗေလာင္ဆူလာေလတယ္။
ေက်းဇူးျပဳၿပီး...
ေနာက္တယ္ ပဲေျပာေပးပါ..." ငါ ေနာက္ေနတဲ့ပံုေပါက္လို႔လား "
luhan ကတည္ၿငိမ္စြာပင္...
" sorry ပဲ sehun...ငါ မင္းနဲ႔ဒီ့ထက္ပိုၿပီးမေနႏိုင္ေတာ့ဘူး "
" ဘာလို႔လဲ...ငါတို႔ ဒီအေျခအေနအထိေတာင္ ေရာက္ေနခဲ့ၿပီကို.. "
" hak! oh sehun ငါ့အေပၚကိုလဲၿပိဳသြားတာလား ဟဟ..ငါ ဝန္ခံတယ္ အရင္တုန္းကငါ့ကိုစြဲလမ္းေအာင္လုပ္ၿပီး ျခဴစားမလို႔ပဲ ဒါေပမယ့္ ငါအဲ့လိုေတြထပ္မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ငါ့ကိုသြားခြင့္ေပးေတာ့ "
luhan ေျပာေနရင္းနဲ႔ကုတင္ေပၚမွေျခခ်ထိုင္လိုက္တယ္...ေစာင္ျဖဴလႊာေလးဟာသူ႔ရဲ႕ခါးမွာခ်ိတ္ရက္သားေလးျဖစ္ေနတယ္။
luhan လဲစိတ္႐ႈပ္ေနသလိုေခါင္းေတြကိုဆြဲဆုပ္ကာဖြေနတယ္.." luhan..မင္း ေနာက္ေနတာမလား "
sehun ခပ္ျမန္ျမန္ပဲထထိုင္လိုက္ၿပီး luhan ရဲ႕ခါးကိုတင္းၾကပ္စြာဖက္ထားလိုက္တယ္။
ေအာက္ပိုင္းကနာက်င္ေနေပမယ့္လည္း...
႐ုတ္ခ်ည္းေျပာင္းလဲသြားတဲ့အေျခအေနကို sehun လက္မခံႏိုင္ပါ။" ငါ ေတာင္းပန္တယ္ ဟုတ္ၿပီလား...ငါ မင္းကိုအစကတည္းကစိတ္ဝင္စားခဲ့တာမဟုတ္ဘူး မင္းပိုင္ဆိုင္တဲ့ေငြေတြေၾကာင့္ ခ်ည္းကပ္ခဲ့တာ...မင္းရိပ္မိခဲ့သင့္တယ္ "
luhan သူ႔ရဲ႕ခါးေပၚက sehun ရဲ႕လက္ေတြကိုၾကမ္းတမ္းစြာျဖဳတ္ခ်လိုက္ၿပီး အက်ႌကိုျပန္ဝတ္ေနတယ္။
" ဟင့္အင္း...ငါ မင္းကိုသြားခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး...ငါ့ကိုမထားခဲ့နဲ႔ "
sehun မ်က္ရည္ဝဲေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ luhan ကိုၾကည့္ကာေတာင္းပန္ေနတယ္။
" arr shitt! ေသလိုက္ေတာ့ ohsehun
မင္း ဒီေလာက္ေပ်ာ့ညံမွန္းငါ မသိခဲ့ဘူး။အခုမင္းရဲ႕ပံုစံက အေျခာက္ႀကီးနဲ႔တကယ္တူတယ္ ဟား ဟား "
YOU ARE READING
Sex...y Love
Fanfictionညည္းသံေတြၾကားထဲက အခ်စ္တစ္ခုျဖစ္ေပၚလာမယ္လို႔ ဘယ္သူကထင္မွာလဲ??? ႐ိုင္းစိုင္းတဲ့ အသံုးအႏႈန္းေတြပါမွာျဖစ္လို႔ သေဘာက်မွဖတ္ပါ...