"Dahil Mahal Kita..."(SPG) [COMPLETE]

Chapter 4 ----------->>> "D.M.K"

It's been exactly fifteen hours twelve minutes twenty nine seconds mula ng in a way siya ni River nang nakaraang gabi. Pinannindigan nito ang banta at hindi nga siya kinausap. Kanilang umaga ay nauna itong umalis at hindi sumabay sa kanya papuntang school, kanina nang makita siya nito sa corridor ay para siyang hang in na dinaanan lang nito at ngayon nang thirty minutes na mula mag ring ang bell for lunchtime ay wala pa din ang amino nito sa classroom niya.

Shit! galit na mura niya sa isip. He really should have known better. He never thought that it would be this difficult not talking to her. Mag mula ng lumipat ang kanyang pamilya sa neighborhood ng mga Hermosa when he was seven, they had been inseparable since then at ngayon na wala ito, everything just felt unnatural.

At Hindi niya matanggap ang bagay na iyon--- ang hindi pagkausap sa kababata matapos niyang mag away. Naisubsob niya ang mukha sa mga kamay, bumuntong hininga, pagkatapos ay biglang tumayo at mabibigat ang mga paang tinungo ang classroom ni River sa first floor building. Huminga siya ng malalim bago ginawa ang enivitable.

"River, nanalo ka na." gulat na napatingin ang mga babae pati ang mga kaklase nito sa pintuan ng silid ng senior class section A dahil Sa pagsigaw niya. Hindi na niya hinintay ang sagot nito at sinabi ng . " I'm going back to my classroom.!" Nag about faced siya at nagsimulang maglakad.

Crap! he thought to himself habang padabog na naglalalakad pabalik Sa classroom niya.

Bakit ba lagi siya ang unang sumusuko? Ever since they were kids kapag nag aaway sila, kahit na si River ang may kasalanan ay siya itong lagging di makatiis.

Spoiled Brat! He slumped himself on his chair. She should really taught her lesson.

Ah, well, can't help it, konswelo niya sa sarili habang kinukuha ang lunch sa bag. After all, ma's mature ako sa kanya, he told himself smugly.