"Dahil Mahal Kita..."(SPG) [COMPLETE]

Chapter 9 ----------->>> "D.M.K"

A/N: Sorry for late updated nagkaroon kasi ng internet connection problem :( But for you I'll updated.

_________________________________________________________________________

" Mama !!! Papa!! Mama!! Papa!!"

    River was four years old, hinahanap niya ang kanyang mga magulang sabawat kwarto. kumukulog at kumikidlat nang gabing iyon at natatakot siya, gusto niyang matulog sa tabi ng mga ito. Sa bawat kwarto na puntahan niya, tanging ang kadiliman at katahimikan ang tumatanggap sa kanya. Nang mapagod siya sa paghahanap sa mga ito, she started crying, then Ice came. Niyakap siya nito and she felt very warm, pero bumitiw rin ito at tuakbo papalayo. Hinahabol niya ito pero hindi na niya ito inabutan. Muli, tanging kadiliman at katahimikan ang kasama niya.

  Naramdaman ni River ang banayad na paghaplos sa mukha niya. Pilit niyang binuksan ang mga mata. Through hazy eyes, she saw a worried pair of clear hazel brown eyes. Her whole body felt sore at masakit ang ulo niya, iginala niya ang ga mata sa paligid; nakahiga siya sa kama sa loob ng isang sild sa ospital. Hindi niya alam eksakto kung anong nanyari o kung gaano katagal na siyang unconscious, pero palagay niya ay naaksidente siya.

"You're crying, are you hurting somewhere?" he said softly. Despite the haziness in her head, his gentleness was clearly like a danger in her heart. Masgugustuhin pa niyang mamatay na lang kesa tanggapin ang awa nito. Mabilis niyang iniwas ang mukha mula rito.

"Leave, please, hindi kita kailangan dito." Ice looked hurt and angry.

"Ano sa palagay mo ang ginagawa mo?Lasing ka ba o ano? Ito ba ang plano mo? To make me feel bad at konsensyahin ako?"

    Konsensyahin ito? Mas mabuti pa siguro na sinampal na lang siya ng nobyo. Akala ba nito sinandya niyang maaksidente Para maawa ito o i-blackmail ito na huwag siyang iwan kung hindi ay magpapakamatay siya? Ganoon na ba ang tingin nito sa kanya? Then again, marahil may dahilan ito para isipin iyon matapos ng mga nalaman nitong ginawa niya.

"Wag kang mag alala, I'm not trying to kill myself, at hindi rin kita gustong konsensyahin. Aksidente lang talaga to. Don't feel bad, this has nothing to do with you."matigas niyang sagot.

"Please leave"akmang aabutin ni River ang alarm para tawagin ang nurse, pesa maagap na nahagilap ng binasa ang braso niya.

" Leave? Wala itong kinalaman sa akin? Gusto mong wag akong mag-alala? After everything that I learned, gusto mong paniwalaan kita that you're not doing this on purpose?" She was really hurting right now at hindi  niya kanyang makipag usap pa dito. Humigpit ang hawak nito sa braso niya."Why are you doing this? Ano ba ang nagawa ko sayo at ganito lalaki ang galit mo sa akin at sinasaktan mo na rin ang sarili mo----"