İkimizde çok şaşırmışdık.Herşeyin farkındaydık.Kendimi tutamadım gözümden birkaç yaş damla geldi. James de bende çok şaşkın ve kızgındık. Sonra James koşarak evden çıktı babasıda arkasından koştu. Annem ve ben hala
donuk kalmıştık çok şaşırmıştık.
Aklımdan hiç çıkmıyordu James acaba şuan nasıl? Ne durumda? Onu düşünmeden edemiyorum. Ama artık kabullenmem gerek sanırım.Yine kendi kendime konuşuyordum. Sonra kafama vurup kes sesini ne kabullenmesi!!! dedim.
Bu gerçekmiydi?
ANNEM BULA BULA JAMESİN BABASINI MI
BULMUŞTU?
Herşey gerçekten çok karışık. Ama hele bi sabah olsun bunların hepsini teker teker soracağım onlara! Şu an hiçbirşeyi anlayamıyorum.
Yani anlayamıyorum bunu nası yapabilir annem! Ama dur annem James 'in babası olduğunu nereden bilsin değil mi? dedim kendi kendime.
Rüyadayım sanıp kendime birkaç kez tokat atmışım. Ama bu iğrenç kabustan hala uyanamamıştım.
