Troublemaker:Good Boys Are Bad Boys

1.Bölüm: ''Rüya''

Düşünüyordum yine çaresizce.Başka ne yapabilirdim ki?Elimden ne gelirdi bilemiyorum.Elime başıma koyup gözlerimi bi noktaya sabitledim.Gözlerimin  neredeyse kapanacaktı.Ama onların amaçlarına ulaşmasına  izin vermemeye kararlıydım.Bir süre sonra...Kararlılığım gittikçe kayboluyordu.

Rengarenk çiçeklerin beni sarmaladığı bir yerdeydim.Hava çok parlak,güneş tam açıyla üzerime vuruyordu.Hemen beni sarmalayan çiçeklerden kurtulmaya çalışırcasına doğruldum.Etraf ıpıssızdı.Ya  da bana öyle geliyordu.Hislerim doğrultusunda ilerlemem gereken yöne karar verdim ve devam ettim.Sanki bedenim benden ayrı hareket ediyordu.Sanki biri beynimi kontrol ediyordu ve bana o yola gitmekten başka bir seçenek sunmuyordu.Beynimin beni götürmek istediği noktaya ulaştığımda her yer karardı.Görebilidiğim kadarıyla iki yol vardı.Benim birini seçmem gerektiğini anladım ve yola doğru yürüdüm.Gözlerimin kapanmasıyla yere düştüğümü farkettim.Kanayan elimi avucuma alıp,kıyafetimden bir parça kopararak sardım.Tekrar ayağa kalktım başucumdaki kayadan destek alarak.Nerden geldiğini anlayamadığım tuhaf sesler duyuyordum.Korkuyla yanlış birşey yapmamak adına biraz bekledim.Ve tekrar  aynı yöne gitmeye devam ettim.Hislerime güvenim tamdı.

Açtığım kapıyı  sonuna kadar kapadım.Uzakta sarı saçlı,uzun boylu bir erkek görünüyordu.Sesimi duyması adına ona seslendim.Ama cevap vermedi.Koşar adımlarla yanına gittim.Ona baktığımda gözlerinin yeşili içime işliyordu resmen.Kalbim sanki az sonra yerinden fırlayacaktı.Aynı zamanda  mantığım da burayı hemen terketmemi emrediyordu.Mantığıma kulak asmamaya kararlıydım.Çünkü ona baktıkça içimi huzur kaplıyordu.Benim bu düşüncelerimin aksine o yüzüme bile bakmıyordu.Sanki beni görmüyor gibiydi.Bense..Bense bu anın bitmesini hiç istemiyordum.....

...............................................................................................................................................................................

Saatin alarmıyla yerimden sıçradım.Uyuyakalmıştım besbelli.Yerimden yavaşça kalktım ve okula gitmek için apar topar hazırlandım.Derin bir nefes alarak odadan çıktım ve okula doğru yol aldım.Okula yürürken düşüncelere dalmıştım.Bir tuhaflık olduğunu düşünüyordum.Gördüğüm rüya gerçek gibiydi.Rüya olmasına anlam veremiyordum.Düşünmekten okula geldiğimi yeni farkedebilmiştim.Başımı okulun bahçesine çevirdim ve içimi paramparça eden bakışlarını üzerimde hissettim.Acayip birşeyler olduğunu biliyordum.Ama bu kadarı da fazlaydı.Yanına gitmeyi düşündüm.Ama hemen bu kararımdan vazgeçtim.Çünkü rüyamın gerçek olduğuna artık emindim.