დაგელოდები

706 87 11
                                    

ჯიმინის ნაწილი
   10 წუთი გონზე ვერ მოვდიოდი, ვცდილობდი გამეღვიძა, მაგრამ არ გამომდიოდა, ვიცოდი ვიღაც მელოდებოდა და თითქოს ყვრიოდა, თან მეძახდა, იმწამსვევე გამახსენდა იუნგი, ისევ გამოღვიძებას ვცდილობ და არ გამომდის, სიზმარს ვხედავ,საჭესთან ვზივარ, გარშემო არავინაა, ხიდზე გადავდივარ და საჭე გამექცაა. ვიღვიძებ. გამოვრბივარ და ოთახს ვეძებ სადაც შეიძლება იუნგი იყოს, ერთ კარებთან ქუქი და თეჰიონი დავინახე, ისინი ბიჭს ეფარებოდნენ, მე იუნგის  დავაკვირდი, ის ისეთი გავიხსენე,  როგორიც ადრე მეგონა, ის დრო გავიხსენე როცა მასთან სიახლოვე არ ვიცოდი, მისთვის რომ ახლა ხელი არ ჩამეჭიდა, ამას ან მთელი ცხოვრება  ვინანებდი, ან მეც მასთან ერთად დავტოვებდი ამ უაზრო ცხოვრებას, კიდევ არ მჯერა, რომ ბედავს  და მიდის, სადაა ის ნაბიჭვარი პროკურორი, მაგრამ ახლა სიძულვილისთვის არ მცალია, ნელა, თითქოს არც მეჩქარებოდა, იუნგის წინ დავდექი, თვალებში ჩავხედე, მღვრიე თვალებში, ისინი ანათებდნენ, ისინი მეუბნებოდნენ რომ ვუყვარდი.

 გამოვრბივარ და ოთახს ვეძებ სადაც შეიძლება იუნგი იყოს, ერთ კარებთან ქუქი და თეჰიონი დავინახე, ისინი ბიჭს ეფარებოდნენ, მე იუნგის  დავაკვირდი, ის ისეთი გავიხსენე,  როგორიც ადრე მეგონა, ის დრო გავიხსენე როცა მასთან სიახლოვე არ ვიცოდი, მისთვის რომ ახლ...

К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.

რომ მე მისი სიცოცხლის მიზეზი შემეძლო ვყოფილიყავი, თავი გვერძე გაავწიე, ჩავხარე, დავიჭყანე,  გვერდითა კედელს ვუყურებ, იმის ნაცვლად რომ იუნგის ვუყურებდე და მის ყოველ ნაკვთს ვიმახსოვრებდე, ისევ მაღლა ავწიე თავი, ისევ მის წყლიან თვალებს წავაწყდი, ცრემლი მომწმინდა, ჭრუანტელნა დამიარა მისი თითების შეხებამ, თითებზე ვაკოცე, ხელი სახეზე გავიჩერე, მეორე ხელიც მოვკიდე და ჩემ სახეს ვეფერები, ჩუმად ვბუტბუტებ, მიყვარხარ მინ იუნგი, მიყვარხარ.  ჩუმი ხმა მესმის.
იუნგი: დაგელოდები...
ჯიმინი: არააა, ხელი გაუშვით, აარ შეიყვანოთ,აარ შემიძლია, მისი დაკარგვა, ეს არ უნდა ხდებოდეს რეალობაში, გაუშვი მას ხელი შენ გეუბნები, არ გაქ უფლება ერთადერთი ბედნიერება წამართვა, აარავინ იცის რაას ვგრძნობ მე, არავინ იცის როგორ მტკივა   უგულო ადამიანებო, მეზიზღებით, მერამდენედ მექცევით უსამართლოდ, მეე მის გარეშე ჩემი თავის წარმოდგენა არ შემიძლია  ჩემი გულიც წააიღეეთ გთხოვთ, გაატანეთ, აარ მჭირდება მის გარეშე, გული რომელიც მას ეკუთვნის მაასვე მიეცით, გთხოვთ, აარ წამართვათ, არ შემიძლიაა,
  აღარავინ დგას დერეფანში ქუქის და თეჰიონია გარდა, მე ძირს მუხლებზე ვდგავარ და სხეული არ მემორჩილება,  თავი ჩაქინდრული მაქ და გული არ მიცემს, თვალწინ სიცოცლეს მართმევენ მაგრამ ვერაფერს ვაკეთებ.
  
- ბოლო სურვილი?
იუნგი: არ მაქ ბოლო სურვილი
გაღიმებული ბიჭი, თვალის გაშტერებით ამბობს.
- შეგიძლია რამე თქვა.
იუნგი: პროკურორს უთხარით, რომ ჯიმინის ცრემლებს არასდროს ვაპატიებ.
   სიჩუმე...
   

დამელოდე Место, где живут истории. Откройте их для себя