SIR/NefTah

28.Bölüm:Kızımız İçin

(Nefes'ten)
Karşımda salıncak gibi yapılan yeri görünce Sevinç'le koşarak oraya gittim saat Ö.S 21.09 ken bunu kim yapmıştı ki ben sorularla oraya oturdum ve gözlerimi kapattım

Yandaki Işık'lar çok güzel bir hava katmıştı ve giydiğim tulum buraya çok uymuştu bence

Tahir'in yanıma oturduğunu hissedince toparlandım ama Deli Tahir dururmu açık olan bacaklarımda parmaklarını gezdirmeye başladı
N:"Tahir olmaz en azından bir süre"
T:"Nefes senle yakınken bi o kadar da uzak olmak ne bileyim kızım da kötü oluyorum işte" dedi konuyu değiştirme gereksinimi duydum ve sordum
N:"İrem beni hatırladı ama Deniz başkasına anne dedi mi?"
T:"ikisi de senden başka kimseye anne demedi"
N:"sen yani ikiniz evlenirken Asiye ablalar bir şey yapmadı mı?"
T:"2ay sonra ben hafızamı kaybettiğimde ve doğal olarak nikahımız düştüğünde Mer-"
N:"yatalım mı ben daha fazla dinlemek istemiyorum"
T:"bir gün dinlersin ama demi"
N:"belki dinlerim"dedim sonra konağın kapısı açıldı elinde ayısıyla bize doğru koşan Deniz'in yanına gittik yere çömeldik ikimize de sarıldı
D:"beraber yatalım mı"
N:"olmaz"
T:"olur"dedi ikimizde aynı anda farklı şeyler söylemiştik o zaman Deniz oy kullanıp yatıp yatmamakta karar vericekti
N:"o zaman söyle bakalım evet mi hayır mı"
D:"birlikte yatalım"dedi ayağa kalkıp Denizimi benim Karadeniz'imi kucağıma aldım içeri girdik odamıza çıktık bana benzemiyordu varsa yoksa babası boyu,yüzü herşeyi işte saçları hariç onlar bana benziyorlar düşüncelerden sıyrılıp Deniz'e sarıldım ve kendimi uykunun derinlerine bıraktım
(Ertesi sabah)
Çığlıklarla uyandım İrem ve Balımın odasından geliyordu ve daha korkuncu ben yatakta tektim ve boğazımda parmak izleri vardı odadan çıkıp Balım ve İrem'in odasına gittim İrem'in başında toplandıklarında kötü bir şey olduğunu anladım ve yere yığıldım önce oğlum şimdi kızım mıydı Karadeniz bana mutlu olmayı borçluydu yaşlar gözümde sel olunca emekleyerek yatağa yaklaştım İrem'in de boynunda parmak izleri vardı ayaklanıp bağırdım
N:"Mercan yaptı bana ve kızıma bunu o yaptı" diye bağırırken Tahir geldi yanıma boynum baktı ve parmak izlerini öptü sonra yüzüme döndü
T:"Karadeniz onu da aldı bizden artık sadece Deniz var"
A:"Ablam bak ben seni anlıyorum"
B:"yenge ben özür dilerim odaya birisi girdiyse bunu fark etmeliydim"
M:"ula bir durun da ambulansı arayın ne olursa olsun hastaneye gidelum"
D:"anne Ablam aslında şanslı"
N:"neden öyle dedin ki böcek"
D:"abim onunla babaannem onunla dedem onunla"dedi başımı salladım hastaneye gittik sonra da mezarlığa abisinin yanına gömdüler onu 6yaşındaydı be Karadeniz yaşamayı neden çok gördün ona sonra arkamda bir el hissetmemle arkamı döndüm Mercan kızımın katili kolundan tutup mezarlığın dışına çıkardım ve sakince konuşmaya başladım artık ne kadar sakin kalınırsa
N:"oo katil suç mahalline geri dönmüş"
M:"bak ben üzgünüm yapmamam gerekirdi"
N:"kızım sende öfke kontrolü var kontrol edemiyosun peki beni neden izlerle bıraktın neden öldürmedin de kızım be neden"
M:"bak ben teslim olucam artık hayatınıza karışmam mutlu olun her zaman güzel kadın"
N:"2kere canını acıtıcın kadın evladını öldürdüğün kadın"
M:"gerçekten mutlu olun sen dünyada gördüğüm en dürüst,merhametli,en güzel seven kadınsın ne zaman istersen görüşe açığım"
N:"teslim olma hayatta kal ve karnındaki çocuğun babasını bana söyle"
M:"sen nereden biliyosun ki"
N:"duydum hastanede bak lütfen doğruyu söyle Tahir mi?"
M:"hayır başkası gerçekten hani üniversitede Bartu vardı ya ondan"
N:"biliyo mu?"
M:"evet evlenicem"dedi ona da başımı sallayıp geri döndüm ve yarım saat sonra işte eve geri döndük hatta İrem'in eşyalarını dağıttık yatağını bile verdik bu neydi böyle ne tür bir imtihan Allah'dan ne gelirse gelsin başım gözüm üstüne tabii ama İrem6,Doruk4 yaşındaydı neden onlar da ben değilim ben iç sesimle dertleşirken yanıma Tahir ve Deniz geldi
T:"Nefes hadi yat artık bak Deniz bizimle yatmak istiyor"
N:"zaten iki gündür Deniz için beraber uyuyoruz"
D:"anne yütfen benim için babamı affet"
N:"annem hadi gel biz pijamalarını giyelim olur mu?"
D:"tamam olu"dedi elini tuttum odasına gittik pijamalarını dolaptan alırken İrem'in 4yaşındayken giydiği pijamayı buldum sessiz sessiz ağlarken giydirdim kızımı gözlerimi kapatıp ayağa kalkarken minnacık elleri gözümde hissetmemle olduğum yere geri oturdum gözyaşlarımı sildi minnacık elleriyle
D:"anne ağlama Ablam üzülür"
N:"ağlamam annecim siz mutlu olun ben ağlamam"dedim odaya gittik beraber Tahir bizi bekliyordu Deniz'i yatırdım dolaptan pijamalarımı alıp odadan çıkarken kolumda hissettiğim elle durdum
T:"Nefes böyle yapma lütfen"
N:"benim zamana ihtiyacım var!"
D:"anne gitme"dedi ona başımı sallayıp kolumu çektim ve odadaki banyoya girdim soğuk bir duş alıp giyindim yatağa geçtim şaka mı yani bu Deniz yatağın en ucuna kaymış bana da Tahir'in yanını bırakmıştı
N:"ya siz şaka mısınız ben burada yatmam"
D:"anne benim için"
N:"hay kızımız için dediğim güne ben"
T:"kızımız için hadi"dedi oflayarak ağır adımlarla Tahir'in yanına yattım kendimi derinlere bıraktım sabah olucakları bilmeden...
(Evet geç de olsa saçmalamamla beraber geldim)
SİZİ SEVİYORUM♥️
🤩