SIR/NefTah

29.Bölüm:Kolonya

(Nefes'ten)
Sabah aşağı indiğimizde Asiye abla bir kızla konuşuyordu ama bizim indiğimizi görünce yanımıza geldi
A:"Balım annem yengene kolonya getir bir de şişe getir oyun oyniycaz Melisle"
Melis:"Tahir nasılsın"dedi ya kim ki neyi ki duruma göre kızı yolarım
B:"yenge aç avcunu"dedi açmayınca kendisi açıp döktü sonra o adı her neyse kız bana dönüp konuşmaya başladı
Melis:"ben Tahir'in eski sevgilisiyim tatlım"
N:"ha Sevda bitti bir de Melis çıktı başıma sağol ya"
T:"ya salak mısın kızım 7yıl oldu"
A:"uuu e haydi tamam masaya oturun da oynayalım"dedi oturduk o kız çevirdi işte Melis ve beklenen an Melisle benim aramda durdu o bana sorucaktı
N:"doğruluk"
Melis:"Tahir'den sakladığın bir şeyi söyle"
N:"peki o zaman bu da açığa çıkıyo"dediğimde Melisin yüzünde sanki zafer kazanmış gibi bir gülümseme oluştu
N:"Denizle ben senin hakkında hain pilanlar yapıyoruz"
T:"vaay ana-kız beni öldürceksiniz yani"
Melis:"of bu ne ya başka yok mu"
N:"yok"dedim ve önüme dönüp çevirdim Balımla benim aramda durdu yine ve yine ben bir şey yapıcaktım
N:"cesaret"
B:"Denizi alıp buraya getir ve onun evlatlık olduğunu söyle"
A:"hain evlat seni"
T:"vaay sen görürsün o zaman bu ikimize gelir benim kızımı üzmek ha"dedi onlar konuşmaya devam ederken ben de kızımı alıp aşağı indim sandalyeme yeniden oturup Denizi de önümde durması amacıyla masaya oturttum
D:"ya uytumu bödünüz ama tiz"
N:"Deniz sen evlatlıksın"
D:"yoo deiyim"
N:"öylesin"
D:"hııı babam da bana daliften fotoyaf töstedi"
B:"of amca ya bir şeyi de şu çocuklarına gösterme ya"dedi içimde yeniden iki çocuğumun üzüntüsü oluştu ordalardı hep minnacık kuzularım hep kalbimdeydi gözümden yaşlar akarken Balım geldi yanıma
B:"yenge ben özür dilerim akıl edemedim"dedi başımı sallayıp Denizi kucağıma aldım odasına götürüp yeniden uyumasını sağlayınca aşağı indim orada yoklardı bahçeye çıktım çimenlerde oturuyorlardı yanlarına gittim klasik bir sohbetin ardından Melis midir nedir pislik,şeytan gittiğine göre artık bir şeyler yemek istiyorum
A:"Nefes kız gel sofra kurucaz"dedi koşarak yanına gittim sofraya yardım ettikten sonra Denizi giydirdim Mustafa abi ve yangazlar da gelince yemeğimizi yedik Denizle Tahir yatmak üzere odaya çıkınca diğerleri de çıktı
N:"Asiye abla sen git ben bulaşıkları yıkayıp yatarım"
A:tamam ablam ama ihtiyacın olursa çağır" dedi ve yukarı çıktı bende bulaşıkları yıkayıp yukarı çıkarken zil çaldı koşarak Tahir'i kaldırdım beraber aşağı indik Tahir önde ben arkada kapıyı açtık
N:"ulan Utku ödümüz koptu lan"
T:"senin ben lan bu kim"
U:"karım ve kızım"
N:"sen bana haber vermeden evlendin bir de kızın var lan pislik"
Cansel:"merhaba ben Cansel"dedi bak hele şuna en sevdiği isimle karısı var
N:"kızın Ecem Nur demi"dedim başını salladı bildim bildim çünkü küçükken eğer ilerde bir kızı olursa isminin Ecem Nur olmasını istiyodu
U:"evet şimdi size bay Canlar biz kaçar"
T:"nereye bu saatte"
Cansel:"şey biz anneme uğrayıp oradan da Ankara'ya dönücez"dedi bu sefer başını sallayan biz olmuştuk onlar gidince odamıza gittik tabii ben Deniz yüzünden yeniden Tahir'in yanına yatmıştım of of....
.
.
(Sabah)
Sabah uyandığımda Tahir yoktu sadece kızım ve ben vardık koşarak aşağı indim Tahir çok telaşlıydı
B:"yenge siz hastaneye gidiyorsunuz Deniz bende zaten annem de var"
A:"he Kuzum siz gidin Mustafa işe gitti Haydar gidin siz hastaneye ama haber verin"dedi ben hala anlamlandıramadığım için mal gibi kalmıştım ortada ayakkabılarımızı giyinip hastaneye gittik ben üşenmişlikle pijama giymeyip Tahir'in tişörtüyle uyuduğum için salak gibi onunla gitmiştim yolda Tahir bana olanları anlatınca sadece aklımda bir soru vardı gene Utku nasıldır?
Salak kötüdür tabi karısına araba çarpmış malloş
Malloş ne be of iç ses daha neler duycam acaba ay ay sabır Allah'ım sabır
T:"Nefes hadi"
N:"ta-tamam"dedim ve arabadan indim bana yeniden bağırmıştı oysa sözdü ama olsun şu an umrumda değil yerini öğrenip yukarı çıktık Ecem ve Utku bekliyordu Utku beni görünce koşup sarıldı
U:"ölür mü Cansel ölür mü Nefes"dedi beni daha çok sıkmıştı Çan'ımın acımasıyla yüzümü buruşturdum Tahir bin Çan'ımın acıdığını gördü ve Utkuyu devraldı koltuklara oturduk 1-2saat sonra da öldüğünü söylediler kurtulamamış
(5gün sonra)
Bu beş gün boyunca Ecem ve Utku bizde kalmışlardı yine klasik bir gün olucak diye düşünürken Utku be Tahir yanıma geldi
T:" Efes Utku senden bir şey istiyor"
N:"tamam ne istersen"
U:"biz Ecem'in soy adını Kaleli'ye çevirdik se-"
N:"Neden"dedim bana gözlerini devirip mal bakışı attıktan sonra devam etti
U:"onun bir anneye ihtiyacı var ona annelik yapar mısın?"
N:"bir şartla;10yaşına geldiğinde ona gerçekleri söyleyip kararı ona bırakıcaz"
U:"tamam ben sağ ol be"dedirtecek sıkıca sarıldı bana bende ona sarıldım
T:"Utku sen gidicek misin harbi harbi"
U:"ben gidicem evet artık fotoğraf yolalarsınız babası ve annesi"
T:"tabii lan senin kızın o"
N:"Utku ya söylediğimizde seni istemezse"
U:"Dayısı olmaya devam ederim ama onu üzemem"derken yüzü gülüyordu o gülünce bende güldüm o mutluydu bende mutlu olucaktım Ecem'i de kendi kızım olarak büyütecektim ben düşünürken Utku gitti ben de iki kızımın yanına gittim kimliğini aldım elime herşeyi halletmişlerdi benim be Tahir'in ismi yazılıydı Doğum yeri sürmeneydi yani herşey denizle aynıydı artık iki kızım var...🤩
(Bu arada içinizde adı Ecem Nur olan varsa hepinizi öptüm)♥️♥️