SIR/NefTah

26.Bölüm:Camış Gibi Olmuş!

(Tahir'den)
Nefes 2yıldır yoğun bakımdaydı her gün belki de son kez korkusuyla gidiyorum yanına bu gün yine gittim Deniz de geldi benimle yoğun Bakım da yoktu hemşireye sordum
T:"pardon Nefes Kaleli nerede"
Hemşire:"normal odaya alındı efendim 234 numara yukarıda sağda"dedi hemen odaya koştum içeri girdim Deniz o 2yıl boyunca kimseye anne diyememişti belki de bugün derdi ilk kez yatağa yaklaşıp kenarına oturdum Deniz'i de kucağıma aldım
D:"ba-ba bu tim"
T:"bu senin annen"
D:"anne kayk"dedi gözyaşlarım Deniz'in sarı upuzun saçlarına döküldü o sırada hemşire girdi odaya
Hemşire:"Tahir bey karınız 1saat sonra artık sizinle konuşabilecek duruma gelicek"dedi ve çıktı odadan bu 2yılda Deniz'in baba demesi dışındaki tek iyi şeydi galiba.Düşüncelerimden kurtardı Deniz'im beni
D:"ba-ba o uyanıcak mı"
T:"o değil...annen uyanıcak"
D:"an-nem uyan"dedi kızımın saçlarını öptüm kokusunu çektim içime sonra odada bulunan koltuğa Deniz'i yatırıp yanına oturdum 1saat bekledim orada sonunda işte Benim Nefesim gözlerini açmıştı yanına koştum yatağın kenarına oturup elini tuttum zorlukla konuşmaya başladı
N:"Ta-Tahir sen misin yoksa öldüm mü?"
T:"allah korusun Nefesim ne ölmesi biz seni bekliyoruz"
N:"ne kadar oldu"
T:"ne ne kadar oldu Nefes"
N:"ben buraya geleli ne kadar oldu"
T:"2yıl oldu"
N:yani Denizim 2yaşında İrem 6"
D:"baba didelim"
N:"Deniz kızım"dedi ki yine odaya hemşire girmesiyle ânı bozdu ve konuşmaya başladı
Hemşire:"evet Nefes Hanım geçmiş olsun 2yıl sonrasında atlattınız ve bir kaç güne kadar da evinize gidebilirsiniz"
T:"ula ne birkaç günü iyiyse şimdi gidelim"
N:"evet ve zaten 2yıldır buradayım yani öyleymiş ben artık gitsem"
Hemşire:"peki o zaman son kontrolleri yapalım birşey yoksa gidebilirisiniz"dedi ve yeniden çıktı odadan hayır anlamıyorum kardeşim kapıyı neden çarpıyorsunuz hani bu da insan tövbe tövbe
(Nefes'ten)
2yıl dedi bana Tahir olmadan,kızlarım olmadan,Asiye abla ve şen kahkahası olmadan, Mustafa abi ve Balım olmadan iyi onlar yokken ölmemişim şimdi de inşallah ölmem
D:"baba didelim"
T:"anneni almadan mı gidelim özlemedin mi anneni"
N:"ben kızımı özledim"dedim Deniz koşup bana sarıldığında kokusunu içime çektim saçlarını öptüm boyuyla aynı uzunluktaydı kızımın saçları çok güzeldi çok zayıftı imrenilecek bir fiziği vardı kızımı
D:"çok güzel totuyosun annetim"dedi anladı gibi değildi daha çok küçüktü ama anne demeye dili dönüyordu
N:"sende Denizim aynı baban gibi kokuyorsun ismin gibi deniz kokuyosun"dedim yanağıma uzandı kocaman öptü benim kızım olduğu belliydi Asiye Ablam büyütmüştü ama bu kızı benim gibi büyütmüştü en azından cilveli değildi benim kızım ki yine ânın katili hemşire odaya girdi
Hemşire:"evet doktor bey çıkmanıza izin verdi ama kendinize dikkat edin zaten yaranız geçti sadece izi kaldı izden birşey olmaz çıkışını yaptık"dedi ve çıktı derin bir nefes alıp verdim Deniz'i kucağımdan indirdim ve ayağa kalktım odada banyo vardı oraya girdim üstümü değiştirip çıktım araban bindik ben arka koltuğa Deniz'le oturdum kahkahalarımız arabayı doldururken aklıma İrem geldi
N:"Tahir cadı nasıl"
T:"hangisi"
N:"İrem de Balım da"
D:"abbam otuya didiyo"
T:"ana sınıfına yani Balım ise Cenk'le devam TEOG 700tam puan İzmiri istedi ama sen yoktun ya hani gitmek istemedi"
N:"yani benim yüzümden Trabzon'da okuyo"
T:"aslında tam olarak değil sen yoktun bir de Cenk beyin buradaki liselere puanı yetiyor ondan yoksa sen bahaneydin"
D:"cadı o benimlen onnamıyo abbamla onnuyo"
N:"Balım ablan sizi ayırt etmez ki"
D:"anne biyiyo mutun evin piyensi atık gemiyo"
T:"Arda'dan bahsediyo kaçırıldı sonra ölü bulundu"
N:"Asiye ablamın halini düşünemiyorum ne haldedir"
T:"iyi halde zaten uzun zaman oldu ama unutma:kötü şeyler olsa da iyi şeyler onların arkasında saklanır yani Nefes-"
N:"felsefe yapma Tahir anladım"
D:"vayy annem babama potta koydu"dedi hayretle baktım kızıma bir Asiye Kaleli olmasa bile Balım Kalelinin elinden geçmişti ben hayallere dalmışken konağın bahçesinde arabayı park ettik kapıyı açtım koşarak indim arabadan kapıyı çaldım İrem açtı kilo almıştı hemde baya tombul olmuştu kocaman sarıldım
İ:"anne"dedi o da sarıldı bana içeriden diğerleri de gelince İrem den ayrılıp sarıldım hepsine tabi ki etraf cam kırığı olana kadar Balım gelmemişti aşağı inmemişti inip beni görünce de bardağı düşürdü elinden
A:"hay eline senun"
M:"asiyam sakin ol da şaşurdu işte da"dedi iyice buralı olduklarını bağırıyorlardı içeri girdik Deniz'i kucağıma aldım ayıp olucak ama İrem'i alamadım camış gibi olmuş tövbe ya ama çok ağır kalkmıyo yerinden anca Tahir aldı kucağına onu masanın etrafındaki sandalyelere oturduk masa yine donatılmıştı Asiye abla sağolsun
N:"abla şey ben gerçekten üzüldüm Arda için"
A:"Nefes geçti gitti açmayalım o konuları şimdi"dedi sonra masada bir sessizlik oluştu ta ki İrem söylenene kadar
İ:"anne biliyo musun sınıfa yeni çocuk geldi yakışıklıydı allah var"dedi cilveli cilveli göz kırptı ve Tahir'i gösterdi manyak adam ya seviyorum onu
T:"hött! sen evde kalıcaksın bana bakıcaksın"
M:"bu evin kızlarını evlendirmiyoruz işinize gelirse"
B:"baba Cenk!"dedi Mustafa abinin kaşlarını çatarak baktı kızına acaba ben yokken bir şey mi olmuştu ben şaşkın gözlerle bakarken Asiye abla anlamış olucak ki atıldı
A:"eltucuğum sicili kabarık adam öldürme kaçakçılık,içiyo bir de ondan"dedi şaşırmıştım iyi bir çocuğa benziyordu bence tabii o kadar sicili kabarık ne diyeyim ben düşüncelere kapılıp giderken gördüğüm şeylere tüylerim diken diken oldu
N:"Tahir beni dürtsene"dedim karşımdalardı çünkü ben merdivenlere yüzüm dönük şekilde oturuyordum onlar da yukarıdan indiler korkmuştum kucağımda olan Deniz'e boğucak gibi sarıldım kızımın boğuk çıkan sesiyle sarıldığım ellerim yanıma düştü ve gerçek olduklarını anladım
D:"yangalaa..."
(Selam bana biraz ara iyi geldi umarım size de iyi gelmiştir)