Uyandığımda Buse yanımda değil yerde idi.Herkese baktığımda hepsinde bir üzgünlük vardı hızlıca doğruldum ve:
+Ne oldu da herkes üzgün ?
Su gözyaşları akarken bana bakıp:
-Ailem... Ailemize ne oldu ?
+Bunu bilmeyiz ama hemen üzülmeyin onlara ulaşamamız onların öldüğu anlamına gelmez !
-Ya öldülerse
Bunu Burak sert bir şekilde demişti bilerek sustum belliki ciddiler de neden önce ki günler üzülmeyip bu sabah üzüldüler ?
Kafamı iki yana salladım ve yüzümu yıkamaya gittim.
Yüzümü yıkarken belimden karnıma doğru yavaş yavaş uzanan bir el gördüm.Kafamı kaldırdım ve aynadan arkama baktım.Arkamda Buse vardı.Bende ona dönüp sarıldım.İkimizde birbirimze tebessüm ettik ve içeriye geçtik.
Ama girmez olaydık dediğim gibi daha bir şey belli olmadan üzülüyorlar dı.
Koltuğa oturdum ve benle birlikte Buse'de oturdu.Birbirimize sarılmış öylece duruyoduk ki
Yasemin:
+eee Arda yalnız yemek yok !
-Bulucaz yani
+Aynen öyle
-İyi o zaman ben,Burak ve Barış gidelim ?
+Bizde gelelim
-Emin misiniz ?
+Evet ve merak etme bir şey olmaz
-Peki
Hepimiz dışarı çıktık ve şehire indik.
Şehir bizim evden çıktığımızda ki gibi değildi.Belliki bir çok olay daha olmuştu.Yerler hep kan,Her yerde arabalar...
En sonunda Bime varmıştık.
Camları kırılmıştı ama biz yinede kapıdan girdik.Buna Su tebessüm ederek göz devirdi.
Hemen içeri girdik ve etrafı kontrol etmeye başladık.Şunu da söyliyeyim ki bu büyük bir Bim alışveriş marketiydi.
Etrafa dağıldık ve herkes olduğu bölgenin temiz olduğunu söyledi.
Hemen onlara
+Ellerinize ne geçerse alın ama genelde ihtiyacımızdan alsın herkes.
Ve ondan sonra hızlıca ihtiyaçlarımızı aldık.Ben elimdeki yiyeceklerle beraber kapının önüne geçtim ve etrafı kontrol etmeye başladım
Etrafa bakarken bir anda icerden çığlık sesi geldi.Hemen hızlıca içeriye doğru koştum.Diğerleride benim gibi sese dogru gidiyorduk ve yanımızda Su hariç herkez vardı.Ona bir şey olduğunu tahmin etmiştim bile ve Su'yun olduğu reyona geldik ve Su hareketsiz ve kanlar içinde yerde öylece yatıyordu.Barış koşarak ve ağlar bir ses tonuyla:
+Sevgilim aç gözlerini lütfen.Bırakma beni lütfen.
Ama Su hayla öylece yatıyordu.
Derken Su elini kaldırdı ve Barışın yanağına koyduve :
+Seni seviyorum sevgilim.
Barış ağlayarak:
-Bende bende sevgilim
dedi.
Su tebessüm etti ve gözleri kapandı
Barış ise ona sarılarak ağlıyordu ki bir anda kalktı ve bana doğru yöneldi hızla üstüme doğru yürüdü ve :
+Bunların hepsi senin suçun onları buraya getirmen senin hatan
-Gelmelerini ben çok mu istedim sanıyorsum he ?
-Evet,evet se- sen bilerek getirdin bilerek
Arkasını döndü ve kafasını kaşıyıp etrafta dönüyordu.Bir anda duraksadı ve Su'yun yanına gidip bir daha sarıldı:
+Beni bıraktın,bana söz vermiştin beni asla bırakmayacağına.Peki ya o sözler nerde ?ama bu senin hatan değil onun suçu !
Ayağa kalktı ve silahını çıkarda, hiç düşünmeden beni omzumdan vurdu.
Ben o silah acısıyla dizlerimin üstüne çöktüm ve Burak ile Buse yanıma geldiler.Yasemin Barışa sert bir şekilde bakıp:
+Sen ne yaptığını sanıyorsun onu vurdun farkında mısın ?
Onun seni kurtardığı okul günlerini hatırlıyormusun ?
Cevap ver bana !
Barış silahıni yere attı ve dizlerinin üstüne oturup ağlamaya başladı.Yasemin de benim yanıma geldi ve yarama bakıyorlardı.Buse telaşlıydı ve bende ona:
+Bir şey yok güzelim.
Derken Barış bağırdı çünkü onu 2 zombi ısırıyordu.Burak silahını çekip 2 sinide vurdu zombilerden 1 tanesi Su idi diğeri ise tahmince Su'yu öldüren zombiydi.Burak,Barışa bakıp;
+Elveda kardeşim dedi ve Barışın kafasına sıktı.
Çok fazla ses çıkmıştı bende herkese: +Hadi çabuk gidelim !
Dışarı çıktık ve yine o orman yoluna doğru ilerledik ben omzumu tutarak ilerliyordum ama şöyle bir sey vardı ki çoğu yiyeceği almamıştık.
Yolumuza dönerken sağ taraftaki yoldan değişik sesler geliyordu.
Bende gizlkce yola baktım ve bir zombi sürüsü vardı.Herhalde bizim yaptığımız silah sesine geliyordu bende elimle geriye doğru gidelim diye işaret yaptım.Hep birlikte ilerliyorduk onlar öndelerdi ben ise arkalarında çünkü omzumdan dolayı koşamıyordum ve ön tarafımızdan 2 tane motor geçiyordu onlara bağırarak:
+Durun gitmeyin ! Dedim ama takmadılar ki zombilerler karşılaşınca aniden fren yaptılar ve o frenle hepsi yere düştü.Zombiler hızlıca üstlerine atladı biz ise bunu fırsat bilip koştuk ve yine benim evime gelmiştik.Evin önü bomboştu hemen içeriye girdik ve kapıyı yine o eşyalarla kapattık .Odaya geçtik ve ben:
+İyi misiniz ?
Yasemin sert bir tavırla:
-Asıl sen iyimisin Arda vuruldun !
+Ben iyiyim.
-Mermi sıyırmış olabilir ama orası iltihap kapabilir pansuman yapmam lazim ilk yardım çantası nerde.
Ben elimle içerde diye işaret ettim.
Yasemin yanıma geldi ve pansuman yaptı ondan sonra ise ben yatağa geçip uzandım Buse'de yanıma geldi ve kolumun altına girip sarıldı.Buse'ye döndüm ve:
+Ben kurtulacağımıza inanıyorum.Peki sende inanıyor musun ?
-Sen inanıyosan ve bende senin her zaman yanında olacağıma göre tabikide inanıyorum tatlım.
Tebessüm ettim ve derin bir nefes alıp uyumaya çalıştım.Ayrıca şöyle bir şey vardı ki Buse böyle olaylardan fazla etkilenmiyordu ve bu onun geçmişine dayanıyordu.Ben ise psikolojimi düzeltmiştim galiba.O gün öldürünce mutlu olmam beni korkutmadı değil.
👇👇👇👇👇
Uyanmıştım ve kızlar yemek yapmıştı Burak'ta benim gibi uyumuştu.Kalktım ve sofraya oturdum.Yasemin ise Burak'ı uyandırdı ve onlarda sofraya geldi.Yemekten sonra Herkes suskun bir şekilde oturuyordu.Ben ayağa kalktım ve :
+Sıcak bir duş şuan çok iyi olur.
Dedim ve duşa girip bakımı yaptım
(Tırnak kesmek vs.)
Duştan çıktım ve kıyafetlerimi giyinip
İçeriye girdim.Konuşmaya başlamışlardı.
Bende Buse'nin yanına geçip onları dinlemeye başladım.Sıra sıra konu başlatıyorlardı ben ise onları dinliyordum.Buse aile konusunu açtı ve bize bir şey itiraf etmek istediğini söyledi.Ben ne diyeceğini biliyordum
Ve Buse:
+Eee gençler benim ailem...
İtiraf diğer bölümde
...
7.Bölümün Sonu
Selam gençler
Bu bölüm 1 tane masum ve 1 tane Arda'nın değimi ile "HAİN" kaybettik ve bir de itiraf olucak
Umarım bölümü beğenmişsinizdir
Bu arada bana önerilerinizi yorumlarla söyleyebilirsiniz ve size bir diğer sorum ise Buse sırrını itiraf etsin mi yorumla belirtirseniz sevinirim.
❤🇹🇷❤
