รวมฟิคสั้น [MCU]

#loveu my doctor #strangeiron

"ดีครับหมอ เจอกันอีกแล้วนะ"

บุคคลในชุดกาวน์เเทบจะปิดประตูอัดหน้าตัวเอง

เขากะจะเข้ามาเก็บของเพื่อเตรียมตัวกลับบ้านเพราะนี่ก็ใกล้จะเที่ยงคืนเเล้ว และที่สำคัญเขาเพิ่งเสร็จจากการผ่าตัดใหญ่มา เขาต้องการพักผ่อน แต่ไอคนตรงหน้าที่ดูสะบักสะบอมสงสัยจะทำให้เขามีเวลาพักน้อยลงแล้วล่ะ..

"เฮ้อ.." ร่างสูงถอนหายใจ นี่ไม่ใช่ครั้งเเรกที่คนตรงหน้ามาหาเขาในเวลาแบบนี้

"ถอนหายใจทำไมครับหมอ? กลุ้มใจที่ผมดูดีเกินไปรึว่ายังไง?" โทนี่พูดจาติดตลก แต่ผู้เป็นหมอดูท่าจะไม่ตลกด้วยเลย

"ผมถามจริงเถอะ..คุณเคยเข้ามาหาผมแบบคนไข้ปกติบ้างมั้ย? เอะอะก็โผล่มาแบบนี้ตลอด"

"เคยดิ่หมอ ครั้งเเรกไง"

คำตอบทำเอาร่างสูงถึงกับต้องกุมขมับ

มือหนาเก็บของบนโต๊ะลงในกระเป๋า จากนั้นจึงถอดเสื้อกาวน์ออกแล้ววางมันลงบนเก้าอี้

"เฮ้! หมอจะเมินผมงี้จริงดิ่!! นี่ผมเป็นคนไข้นะ!" ร่างเล็กขมวดคิ้ว

สเตรนจ์มองบาดแผลบนหน้าและตามลำตัว

มันก็เยอะอยู่..

"คนไข้บ้าอะไร มาให้ผมทำแผลแต่ไม่ยอมจ่ายเงินสักครั้ง" ร่างสูงพูดอย่างประชดประชัน

กระเป๋าถูกหยิบขึ้นพาดบ่า เขาเตรียมก้าวเท้าเดินออกจากห้องแต่ก็ต้องชะงักเมื่อมีเสียงห้ามเขาจากทางด้านหลัง

"ผมขอเถอะ..แค่วันนี้ คุณเอ่อ..กลับสักประมาณตีสองตีสามได้มั้ย?"

"จะบ้าหรอคุณ!!! คุณมีสิทธิ์อะไรมาสั่งผมเนี่ย!!" สเตรนจ์ตวาดลั่นด้วยความหงุดหงิด

"ถือว่าผมขอเหอะหมอ..นะ"โทนี่ลุกขึ้นพร้อมจ้องมองสเตรนจ์ด้วยสีหน้าจริงจัง

แต่คนตรงหน้าหาได้ฟังเสียงอ้อนวอนจากอีกฝ่าย เขาเดินออกจากประตูแล้วเดินลงไปขั้นล่าง เพื่อที่จะไปโรงรถทันที