26 Ocak

143 24 0
                                    

"Buraya geleli bir hafta oldu. Bir hafta içinde annemin gün geçtikçe yıkılışı,doktorumun bana her baktığında gözlerinden geçen hüzün nehri,hemşirelerin bana acıyarak bakması dışında pek bir şey olmadı. Ben ise her gece başımı yastığa koyduğum an da çabucak ertesi gün olması ve sana yazmak için heyecandan uyuyamadım. Belki de şu an yaşamamın tek sebebi,senin benim ruhuma ektiğin umut tohumuydu. Ben öldükçe,o umut tohumu yeşeriyordu. Çiçekleneceği gün ikimiz de özgür kalacağız,sevgilim."

26 Ocak-Kanser ve Umut.

Sorry for everything\SatzuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin