İçimde buruk bir acı var. Bugün, çalışmaya başladığım işimden atıldım. Henüz daha küçüğüm, on altı yaşındayım. Bu yüzden önemli değil, ama yine de üzüldüm. Onca ayın ardından onunla tekrar buluştum.
Onun evine gittik. "Eskiden senle de olmaz, sensiz de olmaz derdim. Ayrıldıktan sonra fark ettim ki ben sensiz olmuyormuşum. Anlamsız, saçma bir boşluğa düşüyorum." dedi bana. Bir süre baktım gözlerine. O gece beraber uyuduk, ağladık, sarıldık.
Aradan üç gün geçti, tekrar terkettim onu. İçimde çözemediğim bazı şeyler vardı. Onunla olmuyordu bir şekilde. Bana geçmişi hatırlatıyordu. Gözlerime bakıp bana şefkat gösterdikçe ağlıyordum. Hayatıma hiç girmeyen birini özlüyordum çünkü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Günlüğüm?
Non-FictionKafası karmakarışık, hislerinden ve isteklerinden emin olmayan, kırgın ve acı dolu hayatım.
