YENİDEN

Sınıfa girdiğimde hâlâ söyleniyordum.

"Huysuz Şirinmiş sen nesin? Gargamel falan mı?"

Kendini ne sanıyordu bu çocuk? Ben düşüncelerime dalmışken içeri biyoloji öğretmeni girdi.Tabii Araz ortalarda yok keşke hiç gelmese derken içeri girdi.

Öğretmen "Oğlum ilk günden derse geç kalmayı nasıl başardın?"

Araz hocadan özür dileyip yanıma oturdu.

"Nerede olduğumu sormayacak mısın?"

"Neden soruyum?"

"Bilmem.Merak etmişsindir belki."

Alaylı bir şekilde gülüp; "Seni mi?" dedim.

"Evet.Fark etmesen de senin için özel biriyim."

Özel mi?Ne saçmalıyordu bu?

"Özel mi? Neden özelmişsin benim için?"

"Dediğim gibi fark etmemişsin.Bir düşün bu okulda öğrenciler arasında en çok benimle konuştun bu da beni özel kılar." dedi kendini beğenmiş tavrıyla.

İkinci kez haklıydı.

"Hem de ilk günden."

"Bu hiç birşeyi değiştirmez." dedim.

"Düz mantık.İlk günden bu kadar konuşmuşsak diğer günler daha çok konuşuruz."

Diyebileceğim birşey yoktu.Bu konuşmadan kaçmak için;

"Biraz daha konuşursan hoca ikimizi de cezalandıracak ilk günden.Ve düz mantık ilk günden ceza alırsak diğer günler daha çok alırız." dedim ve onun gibi alaycı bi gülümseme takındım.

"Öyle olsun cadı.Ama burda bitmedi."

MALESEF.

***

Bu son dersti.Araz'ın arada bana baktığını göz ucuyla görebiliyordum.Neden bu kadar merak etmişti böyle olmamın nedenini?

Zil çaldığında sıradan kalkıp çıkışa doğru ilerledim.Bahçeye çıktığım da biri kolumu tutup durdurdu.Araz.

"Yine ne istiyorsun?" dedim sinirli bi şekilde.Çevrede ki gözler bize odaklanmıştı bile.Rahatsız olup kolumu elinden çektim.

"Evine kadar sana eşlik etmek."

"Rüyanda görürsün."

"Bak ben ısrar edicem sen reddedeceksin.O yüzden direkt tehdit kısmına geçiyorum.Eğer benimle beraber gelmezsen seni kucağıma alırım öyle çıkarız burdan ve rahatsız olduğun bize bakan gözlere bir de dedikodular eklenir." dedi ve sinir olduğum bi şekilde sırıttı.

"Yapamazsın." dedim.

"Emin misin?" dedi kaşlarını kaldırıp.

Hayır.

"Evet." dememle beni kucağına alması bir oldu.O çıkışa doğru yürürken ben kucağında çırpınıyor,etraftakiler fısır fısır konuşuyorlardı.

"Tamam.İndir beni beraber yürüyelim."

"Pardon.Duyamadım." dediğinde okul bahçesinden çıkmıştık.

"Seni aptal tamam diyorum, yürüyelim."

"Ne kadar odunsun biraz kız gibi kibar ol."

Ahh!! Sabrımı zorluyordu.

"Beraber yürüyelim.İndirir misin beni." dedim sinirli bir şekilde.

"Olmadı ama idare eder." derken beni de kucağından indirmişti sonunda.