Bu bölüm texting değil,iyi okumalar :3
Evimde oturmuş Dylan'ı beklerken zaman sanki her zamankinden daha da yavaş geçiyordu.Özlem,kırgınlık,sinir ve merak duygularım birbirine girmiş,ne hissettmem gerektiğini bilmiyordum.
Kahvemi yanımdaki masaya bıraktıktan sonra kendimi koltuğuma fırlattım ve ellerimi saçlarımdan geçirdim.Hava soğuktu,acaba Dylan sıkı giyinmiş miydi?
Düşüncelerimde kaybolmuşken kapı ziline basılması ile kendime geldim.Kalbim deli gibi atmaya başladığı süre hemen ayağa kalktım ve kapıya doğru sakince ilerledim.Derin bir nefes aldım ve kapıyı açtım.
Atkısı biraz kalın gelmiş,yanakları tombul tombul olmuştu.Bir de pembe pembeydi.Dudakları ise tam öpülmelik duruyordu.Hâlâ çok tatlıydı.
Gözleri dolmuş olsa gerek hemen sarılıverdi bana.Ben de anında karşılık verdim.Kafamı boynuna soktum ve hasret kaldığım kokusunu derin derin içime çektim.Üşümüştü sanırsam çünkü her yeri buz gibiydi.
Mandalina gibi kokuyordu,tam da tahmin ettiğim gibi. "Benim için mi?"
"Hı?"
"Benim için mi sıktın bunu?"
Kafasını benden çekti ve tam da gözlerime baktı. "Evet,mandalina kokuma bayıldığını biliyorum." dedi ve sıcacık gülümsedi bana.
Ellerini avucuma aldım ve sıktım. "İçeri gel,üşümüşsün sen."
Başını salladı ve beraber eve geçtik.Üstündekileri çıkardı ve koltuğa oturdu.Ben de yanına oturdum.Konuşacağımız çok şey vardı.
"Nerdeydin?"
Önce uzun uzun bana baktı.Ağzını bir açıyor,bir kapıyordu lakin demek istedikleri bir türlü çıkamıyordu ağzından.
"Özür dilerim." dedi ve bir kez daha bana sarıldı.Daha ne olduğunu anlayamadan gözyaşlarını boynumda hissettim.Neden ağlıyordu?
"Neden ağlıyorsun Dylan?"
Bana bir şeyler söylemeye çalıştığına anladım fakat hıçkırıklarından tam da anlaşılmıyordu.Ne yaşadıysa,başına ne geldiyse onu fazlasıyla etkilemişti anlaşılan.Belki de anlatmak istemiyordur?
"Ağlama." dedim sıkıca sardım onu.Ardından koltuğa yatırdım ve o da koynuma girdi.Bir yandan küçük küçük hıçkırmaya devam ediyor,bir yandan da bir şeyler mırıldanıyordu.
Ellerimi onun saçlarına götürdüm ve yavaş yavaş okşamaya başladım.Gittikçe düzene giren nefeslerini takip ederek uykuya daldığını anladım.
Kafamı yavaşça kaldırdım ve uyuyan sevgilime baktım.
Öğrenmem gereken şeyler vardı,fazlasıyla.Ama bunları Dylan'dan duymadan öğrenecektim anlaşılan.
YOU ARE READING
starbucks//dylmas ✓
Fanfictiondylanan:seni öpeceğim thomasthetrain:ne diyon manyak - fluff bir hikaye :') biraz da texting