Το παιχνίδι του έρωτα

κεφάλαιο 13

Όλο το βράδυ δεν μπόρεσε να κλείσει μάτι. Σκεφτοταν συνέχεια εκείνον και το φιλί τους και γενικότερα όλα όσα έγιναν τον τελευταίο καιρό. Χρόνια τώρα είχε υψώσει τις άμυνες της και δεν άφηνε κανέναν να τις διαπεράσει. Εκείνος όμως με κάποιο τρόπο τα κατάφερε περίφημα. Ήταν ένας άνδρας που είχε χάσει τη γυναίκα του, μεγάλωνε μόνος του ένα παιδί και είχε αποκτήσει άσχημες συνήθειες. Όσο κι αν δήλωναν τον σεβασμό μπροστά του πάντα η Blair άκουγε τις φοβερές ιστορίες του από διάφορους υπαλλήλους. Πως κατάφερε και έριχνε μοντέλα, διάσημες και γενικά οποία έμπαινε στο στόχαστρο του. Είχε μάθει πως έκανε τα πάντα για να γοητεύσει το θύμα του και στο τέλος να το παρατήσει. Κι αν και εκείνη ήταν ακόμη ένα θύμα;; Μπορεί να μην ήταν κάποια πλούσια και διεθνώς αναγνωρισμένη όμως ήταν σίγουρα ήταν στο στόχαστρο. Αυτά σκεφτόταν και μπερδευόταν ακόμη περισσότερο.

Από τη μια πλευρά ήθελε να το ζήσει όλο αυτό, να ρισκάρει και για μια φορά να νιώσει και εκείνη τι θα πει έρωτας ή έστω κάτι δυνατό. Όμως ήθελε εκείνη να έχει το πάνω χέρι, να ξέρει που πατάει, να εξασκηθεί στον έρωτα χωρίς να πληγωθεί.

Από την άλλη φοβόταν. Ομως... μέχρι πότε θα ζούσε στις σκιές και θα φοβόταν να νιώσει και το παραμικρό;;
Μέχρι να φανούν οι πρώτες ακτίνες του ηλίου είχε πάρει την απόφαση της.

Το πρωί έφυγε από το διαμέρισμα της Έλενας χωρίς να την χαιρετίσει αφού την είχε ακούσει να γυρίζει αργά και λυπήθηκε να την ξυπνήσει. Όταν έφτασε έξω από την έπαυλη Black ήταν γύρω στις 10. Άυπνη αλλά αποφασισμένη μπήκε μέσα και αφού του καλημερισε όλους πήγε να δει το μόνο άτομο που θα την έκανε να ξεχαστεί έστω και για λίγο αλλά και να της δώσει δυνάμεις για να υλοποιήσει τα σχέδια της.

Άνοιξε την πόρτα του δωματίου όμως έλειπε, έτσι πήγε στο δικό της να αφήσει τα πράγματά της. Εκεί όμως βρήκε το μικρό γλυκό της κοριτσάκι να την περιμένει.

<<Χμ...τι κάνεις εδώ;;>> την ρώτησε με παιχνιδιάρικο ύφος.

<<Σε περίμενα>> είπε και αμέσως έτρεξε στη αγκαλιά της. << Μου έλειψες πολύ>>

<<Και εμένα καρδιά μου>> είπε και την αγκάλιασε σφιχτά. Παίζανε όλο το πρωί μέχρι που κουράστηκαν και έβαλε την μικρή για ύπνο.

Πρέπει να ήταν γύρω στις 5:00 όταν άκουσε τον Ian να επιστρέφει σπίτι και μετά από λίγο αποφάσισε να τον επισκεφθεί στο γραφείο του. Χτύπησε την πόρτα και αφού της είπε να περάσει μπήκε και έκλεισε την πόρτα. Εκείνος μόλις την είδε ένιωσε κάτι μέσα του να ξυπνάει. Σηκώθηκε αμέσως και την πλησίασε προσπαθώντας να την φιλήσει. Κάτι που φανταζόταν συνεχώς το προηγούμενο βράδυ και τον άφησε ξάγρυπνο. Εκείνη όμως είχε άλλα σχέδια που δεν μπορούσε αλλά και ούτε ήθελε να τα αναβάλει. Έπρεπε να ξεκαθαρίσει την θέση της και να θέσει όρια. Τον απομάκρυνε από κοντά της και αφού τον κοίταξε με σοβαρό ύφος του είπε

<<Κάθησε. Πρέπει να μιλήσουμε>>

______________________________________

Γεια σας μονοκερακια μου 🦄🦄
Μου λείψατε

Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο και θέλω τη γνώμη σας για κάτι.

Να ρισκάρει η Blair με τον Ian ή μήπως όχι;;

Περιμένω γνώμες για τη συνέχεια.

Φιλιά 💋💋