Πέρασε μια εβδομάδα από το συμβάν με τον Ian και την Blair και ο ένας απέφευγε συνεχώς τον άλλον. Εκείνος την απέφευγε γιατί ήταν θυμωμένος μαζί της που τον χτύπησε αλλά και που τον άφησε μόνο του στο πάτωμα να πονάει ενώ εκείνη φοβόταν. Ήξερε πως ήταν θυμωμένος και το καλύτερο θα ήταν να τον αποφύγει. Από την άλλη φοβόταν και τον εαυτό της καθώς και ήξερε πως αυτός ο άντρας έχει κάτι που έκανε τις άμυνες της να πέφτουν στο λεπτό. Γνώριζε πως αν άφηνε τον εαυτό της να αφεθεί θα πληρωνόταν μα αυτό δεν την έκανε να αλλάξει αισθήματα.
Η ώρα ήταν 1 το μεσημέρι κακή Blair έτρωγε μεσημεριανό με την μικρή όμως φαινόταν πως κάτι την απασχολούσε. Δεν ήταν το χαρούμενο κοριτσάκι που ήταν συνήθως. Μια θλίψη την είχε καταβάλει και η Blair δεν θα άντεχε να την αφήσει έτσι.
<<Γλυκιά μου τι έχεις και είσαι στεναχωρημένη;;>> Εκείνη δεν απάντησε αλλά ξεφυσηξε. Δεν ήξερε πώς να της πει αυτό που ήθελε.
<<Μπορείς να με εμπιστευτείς>><<Μου λείπει ο μπαμπάς>> είπε με τη γλυκιά και παιδική φωνουλα της. Φυσικά και της έλειπε. Στη προσπάθειά του ο Ian να την αποφύγει έβλεπε ελάχιστα την κόρη του.
<<Μην ανησυχείς μικρή μου. Είμαι σίγουρη πως και στο μπαμπά λείπεις και πως θα έρθει γρήγορα για να σε δει σήμερα>> Αφού έφαγαν η Blair έβαλε για ύπνο την μικρή και ενημέρωσε την Πηνελόπη πως θα έλειπε για λίγο.
Ο προορισμός της ήταν γνωστος. Το τι θα έκανε όμως της ήταν άγνωστο. Πως θα κατάφερνε να φτάσει στο γραφείο του Ian;; Και τι θα του έλεγε;; Ξέρεις λείπεις στη μικρή και γω έτρεξα να σε φέρω γιατι δεν αντέχω ακόμη και στην ιδέα ότι στεναχωριεται;; Μπορεί να ήταν η αλήθεια αλλά δεν μπορούσε να του πει.
Έφτασε έξω από την εταιρεία του και έμεινε να την κοιτάζει. Ήταν τεράστια, επιβλητική αλλά και πανέμορφη. Μάζεψε όλο το θάρρος που είχε και όσο δεν είχε και μπήκε μέσα. Μια κοπέλα βρισκόταν στη ρεσεψιόν και την πλησίασε.
<<Γεια σας θα ήθελα να δω τον κύριο Ian Black>> Εκείνη την κοίταξε διστακτικά και την ρώτησε
<<Έχετε ραντεβού>>
<<Όχι άλλα πρόκειται για κάτι σημαντικό μπορείτε να τον ειδοποιήσετε;;>>
<<Λυπάμαι αλλ->>
<<Πρόκειται για την κόρη του>> Στο άκουσμα της πρότασης αυτής η κοπέλα σήκωσε το τηλέφωνο και πληκτρολογησε έναν αριθμό.
<<Κύριε Black σας ζητάει η...>><<Blair Adams>> της είπε και εκείνη συνέχισε
<<η κυρια Blair Adams λέει πως είνα->>
<<Μάλιστα θα της το πω>> είπε και έκλεισε το τηλέφωνο.<<Παρακαλώ πηγαίνετε στον 9 όροφο. Θα σας περιμένει>>
Ευχαρίστησε την κοπέλα και μπήκε στο ασανσέρ για να ανέβει στον ένατο. Πέντε λεπτά αργότερα έφτασε στον όροφο της όπου βρισκόταν ένας μεγάλος προθάλαμος με ένα γραφείο που ήταν μια κοπέλα, λογικά η γραμματέας του. Εκείνη αφού ενημέρωσε το αφεντικό της για την άφιξη της της είπε να περάσει.
Όταν μπήκε στο γραφείο του τον βρήκε πάνω από κάτι χαρτιά προσηλωμένο.<<Τελικά εσύ δεν μένεις μακριά μου>> της είπε χωρίς να την κοιτάξει.
<<Δεν ήρθα γι'αυτό Ian>>
<<Τότε γιατί είσαι εδω;;>> είπε και για πρώτη φορά από την ώρα που είχε μπει την κοίταξε. Του είχε λείψει η μορφή της όμως δεν θα της έδινε την ικανοποίηση ότι δεν μπορούσε μακριά της.
<<Η μικρή είναι στεναχωρημένη. Της λείπεις>> είπε και κάθησε σε μια από τις δερμάτινες καρέκλες μπροστά από το γραφείο του. <<Ίσως θα ήταν καλό να περνούσες περισσότερο χρόνο μαζί της. Θα μπορούσες να την πας στη θάλασσα ή στη παιδική χαρά ή έστω να γυρίσεις νωρίς για να παίξετε. Ξέρω πως με απεφευγες όπως και γω οπότε θα φροντίσω να λείπω>> είπε χωρίς να πάρει ανάσα. Εκείνος εντυπωσιάστηκε από το ενδιαφέρον της για τη κόρη του αν και δεν το έδειξε.
<<Θα το φροντίσω. Μπορείς να πηγαίνεις>> της είπε και εκείνη σηκώθηκε να φύγει. Λίγο πριν βγει της είπε <<Blair δεν χρειάζεται να λείπεις>> και χαμογέλασαν.
<<Γεια σου Ian>>
<<Γεια σου Blair>>
______________________________________Νεο κεφάλαιο
Φιλιά μονοκερακια μου 🦄🦄
YOU ARE READING
Το παιχνίδι του έρωτα
RomanceΠολλές φορές συμβαίνουν πράγματα που δεν μπορείς να τα αλλάξεις όσο κι αν θέλεις. Πράγματα που εύχεσαι να μην είχαν συμβεί ποτέ. Όμως όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο, για κάποιο σκοπό. Όλα επιτρέπονται στο παιχνίδι του έρωτα...