Merhaba Gül Demetlerim öncelikle tanıtım bölümünü kesin okuyun çünkü orada çok önemli şeyler söyledim.
Bu bölümü yazarken kore şarkısı dinleyerek yazdım.
Şarkı; Red velvet - RussianRoulette
Şarkıyı yukarıya bırakıyorum.
Umarım beğenirsiniz
Bölüme başlama tarihini ve sevdiğiniz emojiyi yoruma koyabilir misiniz?
İYİ OKUMALAR!😊
🐾
Ben Mavi Karayel.
Evet duydunuz ismim Mavi. Bazı salaklar duyunca kesin kız kardeşinin ismide pembedir diye düşünüp dalga geçerler.
Ama öyle değil kız kardeşim yok, evin tek çocuğuyum.
20 yaşındayım, üniversite ikinci sınıfım ve bölümüm gereği bir avukatlık bürosunda staj yapıyorum.
Büronun sahibi yani Tankut amca babamın en yakın arkadaşı olduğu için bana telorans gösterip şirketinde staj ayarlamıştı ona ne kadar teşekkür etsem azdı.
Annem ev hanımıydı babamsa emekli subaydı, ikiside avukat olabilmem için elinden gelen tüm desteği bana sunuyorlardı.
Bürodan içeri girmemle yeşil tişörtümü çekiştirip danışmada duran Yeşim teyzeye koşarak sarıldım. Ben böyleyim işte, sevgimi insanlara aktaran,neşeli eh(!) birazcıkta deli.
"Oy kuzum sen mi geldin?" Başımla onaylayıp yanağıma sulu bir öpücük bıraktım. Saatime baktığımda 20 dakika erken geldiğimi fark ettim.
Sandalyeyi alıp Yeşim teyzeyi oturttum ayakta kalıp insanlara selam vermesi gerekiyordu,oturması yasaktı ve yaşlılıktan ayakları hep ağrıyordu.
"Canım kızım bak patron görmesin kızar sonra."
"Olsun teyzem olmaz birşey."
Yeşim teyze oturdu onun yerine geçip insanlara selam verirken gelip patron odasını yada çeşitli avukatların odasını soranlara yolu tarif etmeye başladım.
En azından 20 dakikam vardı o ara Yeşim teyze dinlenebilirdi.
Arkada oturan Yeşim teyzeye öpücük atıp gelen insanlara güler yüzle karşılıyordum.
Benim gibi staj yapanlar gelmeye başlamıştı.Genelde onlarla pek konuşmuyor daha doğrusu hiç konuşmuyordum. Bende dahil toplam 6 kişi vardı. Tek takılmayı severdim böyle kafam rahat oluyordu.
Yeşim teyzenin omzuma dokunmasıyla ona döndüm.
"Hadi bebeğim sen git artık." Başımla onaylayıp gülümsedim.
"Tamam sultanım bak ne zaman yorulursan çağır beni."
Başıyla onaylarken o tatlı yanaklarından öptüm.
Danışmadan çıktım ve staj yaptığım avukatın odasına yöneldim.
Şirkette yirmi beşe yakın avukat vardı hepside kendi davalarıyla ilgileniyordu.
Bana Defne Abla düşmüştü onunla birlikte davalara bakıyorduk.
Odaya yönelmek için köşeyi döndüm ki dönmez olaydım üzerimde bir ıslaklık hissetmem bir oldu.
Seren şaşkınlıkla bana bakıyordu ve üzerime kahve dökmüştü.
"M...mavi ben çok özür dilerim lütfen kızma."
Yüzüme gülümsemem birden belirdi.
"Yok canım ne kızması şimdi silerim geçer." Gülümsemem daha da genişlerken oda bana bakıp tekrar özür diledi.
Her insan hata yapabilirdi bu çok normaldi ve Seren çok tatlı ve şirin bir kızdı, boyu kısacıktı ama düz siyah saçları ve biçimli yüzüyle fazla güzeldi. Tek kusuru yüzündeki yuvarlak gözlüklerdi.
Hah! Tabi ona kusur denmezdi yahu gözlük bir insana bu kadar mı yakışırdı ya!
Ondan ayrılıp lavaboya yönelirken telefonum titredi.
