Secret Couple

chapter 12

XYRIEL POV

Ang plano namin ay papaaminin namin si prof.rikie sa kanyang kasalanan sa pamamagitan ng pakikipag-usap ko sakanya ng hindi niya alam na naririnig pala ni jhasper at ang kanyang tatay ang lahat.

ngunit hindi namin inaakala na mas higit pa pala kameng nagulat dahil sa isiniwalat na katotohanan ng kanilang tatay,

"pa, y--your joking right??tell me, your joking"-nakaluhod na gumagapang si prof. rikie papalapit sa kanyang tatay,kumapit siya sa mga binti neto at umiiyak ng walang humpay na kanina lamang ay animo'y nang'aasar dahil sa kanyang pagtawa.

lahat ng inis at galit ko ay napalitan ng awa.

A guy who is longing for a family's love and acceptance is know kneeling infront of his father.

"get of me, you filthy kid"- nagpantig ang aking mga tenga sa aking narinig dahilan upang masampal ko siya ng wala sa oras, pagkatapos niyang palakihin, pag-aralin, at patirahin sa iisang bubong kasama niya ay gaganituhin niya lang sa huli??, isang iglap sasabihin niyang hindi niya siya anak at sasabihang isa siyang maruming tao?? this is unbearable.

magsasalita sana si franches kaso inunahan siya ni prof,

"bakit mo sinampal si papa??"-nananaliksik ang kanyang mga matang tumingin saakin,

nagulat na lang ako ng ganun na lamang ang reaksyon ni prof. rikie pagkatapos ng ginawa niya sakanya.

"rikie please, stop"-yan lamang ang naisabi ni franches habang kameng tatlo nina jhasper ay hindi makapagsalita,

"pa, are you ok??"-agresibong tumayo si rikie at hinawakan ang kanyang tatay sa pisngi pero itinulak lamang siya ng kanyamg tatay,

"I TOLD YOU, DONT TOUCH ME,NAAABNORMAL KA NA!! ano tong mga papel na nakita ko sa kwarto mo? may dementia disorder ka, at every month pumupunta ka sa isang phychiatry, buti naman at nasa katinuan ka pa para magpakita sa doctor??"-

mahabang katahimikan ang nanaig sa pagitan naming lahat, si rikie naman ay yakap yakap ang kanyang mga tuhod habang umiiling-iling, at si franches naman ay umiiyak na rin,

"ano pa, ano pa ba ang maibubunyag ngayun, marami pa ba??hindi ko na kinakaya ang lahat ng nalalaman ko"-nailagay na lamang ni jhasper ang kanyang mga kamay sa kanyang mukha pero ako, itinulak ko yung tatay nila

"I CURSE YOU TO DEATH, YOU DONT DESERVE TO BE ALIVE, WHO NEEDS PARENTS IF THEY'RE LIKE YOU?? SANA IKAW NA LANG YUNG NABALIW"-Sigaw ko habang dinuduro-duro siya

lumaki akong walang mga magulang, nag-aasam din ako na sana kahit mas matagal ko pang nakasama ang mga magulang ko, pero wala na sila eh, hindi ko na masabing mahal ko sila, at kahit ipagsigawan ko pa ito ay hindi na nila maririnig, pero siya??,

labis ang pagmamahal ni prof. rikie sakanya na kahit nalaman niya pang hindi siya anak, tapos ganun ganun lang??ipagtatabuyan niya nalang?may gana pa siyang sabihing buti na lang at nakakapunta siya sa doctor

"xyriel tama na"-pagpipigil saakin ni jhasper pero itinulak ko lang rin siya papalayo

"IKAW, WALA KA BANG SASABIHIN??LAHAT TAYO NAGING BIKTIMA NG DAHIL SA TATAY MO, WALA KANG GAGAWIN??NAPILITAN KANG GAWIN LAHAT DAHIL SA ISANG KASALANAN NA HINDI MO NAMAN PALA NAGAWA, YUNG KUYA MO, DAHIL SA KAGUSTUHAN NIYANG MAHALIN AT TANGGAPIN SIYA NG TATAY MO, HETO SIYA NGAUN, NAKIKITA MO BA ITSURA NIYA NGAYUN??NAGDURUSA KAYONG DALAWA NA ANG PUNO'T DULO NG LAHAT AY ITONG TAONG TO"-Hindi ko na napigilan ang sarili ko at nasigawan ko na siya

"sa tingin mo ba pag may sinabi ako may mababago ba??, mababalik ba yung dati??hindi naman eh diba??masakit rin naman saakin ang lahat ng nalaman ko, pero alam ko na kahit anong gawin ko o ano mang sabihin ko, walang magbabago"-

natahimik na lang ako sa narinig ko, kung sabagay ahy may punto siya pero hindi ko lang matanggap na nananahimik lang siya, ni hindi ko mabasa ang kanyang isipan kung san ba siya kumakampi,

hindi na ako nakapagtiis pa ahy umalis na ako sa lugar na yon, at dinala na lamang ako ng aking mga paa sa likod ng paaralan, umupo ako sa damuhan at yinakap ang aking sarili,

if we can just undo the past and delete all the sufferings, we might live in a world who is free in pain!

Jhasper POV

hindi ko maipaliwanag ang lahat ng nararamdaman ko ngayun, hindi ko alam kung kanino ba talaga ako dapat magalit,

"So jhasper, alam mo na kung bakit ikaw ang gusto kong magmana, kaya dapat ayusi---"-pinutol ko na yung sasabihin niya,

Hanggang ngayun business pa rin ang iniisip niya?? Wala man lang siyang babanggitin tungkol kay lizzie??

" pa, wala na akong pake sa business mo, tutal wala ka namang pake saamin eh, wala ka na lang ibang inisip kundi business, the heck that business of yours"-

Pagkasabi ko nun ay inalalayan ko na sila franches at kuya saka na kame umalis at iniwan na nanin siya, pasalamat na lang ako at hindi umangal si kuya,

Umuwi muna kame saglit sa bahay at dun namin pinag-usapan kung ano na ang susunod naming gagawin,