XYRIEL POV
*Fastforward*
one week later (hindi rin ako mahilig sa one week no?hahaha)
nagresign na si prof rikie, napatunayan din na siya ang may pakana ng pagkamatay ng kanilang bunsong kapatid ngunit dahil sa kanyang kondisyon ay mas pinili na lamang nilang hintayin na siya'y magamot bago siya magdusa, napagdesisyunan na ring ipacancel ang kasal nila jhasper at franches, hindi na rin aalis ng Pilipinas si jhasper pero si franches tuloy pa rin siya ngunit ang kasama niya ay si rikie, siya na lamang daw ang mag-aalaga sakanya
Hindi kinaya ni rikie ang depression kaya yun ang kinahantungan niya pero labis ang tuwa ni franches na malaki pa rin daw ang chance na bumalik siya sa katinuan,yung tatay nila, ayun nag-iisa na lang, wala ng may gustong maghandle ng kanyang business, si jhasper naman, lumayas siya sa kanilang bahay
. at sa nagdaang araw, naging tahimik ang aking araw, pero teka, teka, teka lang
"why??what is this??can you explain it to me?anong ginagawa mo sa tabi ng apartment ko??"-taas kilay habang nakacrossed-arms kong tanong sa lalaking nakatayo sa harap ng pinto ko ngayun
"dito na ako titira para malapit sayo"-nakangiting wika niya sasaraduhan ko na sana siya ng pinto ng pigilan niya ako
"teka lang,toh naman"-nakapout niyang wika. pffft haha ampupu!!
"ano kase eh....ummmm"-pabitin pasiya eh. ''ano??"-inis kong sagot
"gusto ko lang sanang magsorry, sa lahat lahat, pati ikaw nadamay sa problema ng pamilya ko, im sorry,and thank you"-napatitig ako sakanya at kinikilatis kung seryoso siya, yun, seryoso ngah siya
"ok na, ang importante naayos na, pwede ka ng umalis"-pagtataray ko,
bakit sa akala niya close na kame??hindi noh! isasara ko na sana ulit yung pinto ng pigilan niya ako ulit saka siya pumasok sa loob, abah,abah, ang kapal naman ng mukha neto
"hayyy, namiss ko dito"-sabi niya sabay higa sa couch, nilapitan ko naman siya saka siya pinaghahampas,
"umalis ka nga dito, hindi ka welcome"-pagkasabi ko nun ay umakto siya na para bang nasasaktan
"ouch, ang sakit ah, para namang wala tayong pinagsamahan"-iiling-iling niyang wika
"huh??meron bah??sorry wala akong matandaan eh"-sagot ko sabay nagkibit-balikat at talikod sakanya kaso hinila niya ako paharap sakanya
"gusto mo ipaalala ko sayo??"-nakakalokong ngiti niya saakin tinabig ko naman yung kamay niya at itinulak ko na siya papalabas ng apartment ko
"che, hindi na kailangan, at maaari ka ng umalis"-sagot ko sabay balibag nung pintuan....
napasandal na lang ako sa pintuan ko, sobra ang kabog ng aking puso, kinakabahan pa ako, jhasper naman eh, bakit ikaw lang ang dahilan ng pagtibok ng puso ko.
JHASPER POV
pinagtulakan niya ako papalabas ng kanyang apartment, kaya wala na akong nagawa kundi ang lumabas na lang,
naihilamos ko na lamang yung kamay ko sa aking mukha habang nakangiti, she's so damn cute, though, she's still mad at me,
andami kong nagawang kasalanan sakanya, kaya naman naisipan kong dito na lang mangupahan sa tabi niya
Lumayas ako sa bahay, i can't understand how can my father act as if nothings happen, hindi ko rin kayang tanggapin yung mga ginawa niya, hindi man lang siya sumamang ihatid sa airport si kuya, ang tanging iniintindi niya lamang ahy ang kanyang business
. *monday*
moday nanaman at pasukan siyempre, paglabas ko ng pintuan ko, nakita kong papalabas na rin si xyriel kaso ng makita niya ako bigla niya na lang akong sinaraduhan.
napangiti na lang ako saka na naunang pumuntang school, sigurado akong ayaw niya akong makasabay eh,
nagpapasalamat na lang ako dahil hindi nalaman ng buong school yung nangyari sa aking kuya, ang tanging alam lang nila ay umalis na siya sa trabaho at pumunta ng ibang bansa, at masaya ako kase nalaman ko na lahat ng nangyari at feeling ko nabunutan ako ng tinik
pagkaupo ko palang ahy ang siyang pagdating ni xyriel,
"ohy xyriel, kanina pa kita hinihintay, antagal mo ah"-wika ni joshua
"bakit sinabi ko ba kaseng hintayin mo ako??"- ano ka ngayun joshua hahah, bigla na lang siyang sumimangot at hinabol si xyriel papunta sa kanyang upuan,
"ang sungit mo naman, ang aga-aga"-sambit niyang muli at tumabi siya sakanya
"makakakita ka ba naman ng asungot umagang-umaga, sinong hindi mababadtrip"-sagot niya sabay tingin saakin ng masama, pero nginitian ko lang siya saka niya ako inirapan.
"what do you mean??"-puno ng kuryusidad ang kanyang mga mata
"nothing"- dumating na yung teacher kaya naman hindi na muli pang nakaimik si joshua,
mabilis na lumipas ang oras at break na namin, linapitan ko si xyriel upang yayain sanang kumain kaso,
"jhasper, let's talk outside"-wika ni joshua at linagpasan niya na ako, sumunod naman ako sakanya kase mukang seryoso
"natatandaan mo yung sinabi mo saakin nung nagbreak kayo ni xyriel??"-tanong niya na siya namang naalala ko, ang tinutukoy niya siguro ahy yung sinabi kong may chance na siya kaso pasensiyahan na lang kame, binabawi ko na yun
"yeah, and if i remember correctly, i also told you that if the day comes that im in luck, i will get her back"-nakangising sagot ko
"Well, that's true,at siguro naman alam mo na hindi ako gumawa ng move sakanya noon kase ayaw kong itake-advantage yung sitwasyon at nirerespeto ko siya, pero seryoso na ako ngayun sakanya,"-seryoso talaga siya ah
" good luck saatin, let's do our best, may the best win"-sambit ko habang tinatapik siya sa balikat at nakangiti.
pumasok na ako sa loob kasabay ng pagkawala ng ngiti saaking mga labi
i will do everything to win her heart one more time and promise to not ler her go again.
that's what i promise but someone is getting on my way, well, it will be more interesting and challenging but i will not let you own her joshua!!
BINABASA MO ANG
Secret Couple
RomanceHanggang kailan kaya namin kailangang itago ang relationship namin?