KİMSİN SEN..!

171 6 9
                                    

3 ay sonra

Murat

Hemşire:Ziyaretçin geldi.

Hafifçe gülümseyip "Gelsin" dedim. Bi umut belki Cemre'dir ha? Geldi bana geri döndü? Bırakmaz ki o beni? Kapıdan içeri eski bi arkadaşım gelmişti. Yine bütün hayallerim çöp olmuştu.

Kemal:Murat kardeşim

Diyip sarıldı. Bende karşılık verdim. Geri çekilip soru soran gözlerle bana baktı.

Kemal:Eee nasıl bulundu Deniz'in ceseti?

Gözümden bi damla göz yaşı aktı. Derin bir nefes alıp. Herşeyi anlatmaya başladım...

" 2 gün olmuştu. 48 saat.. Ne bi haber vardı ne bi umut.. Ben kitabımı yazarken. Birden annem odaya girdi. 'Oğlum' kafamı kaldırmadan. 'Kafamı dağıtmam lazım anne siz yiyin yemeği.' 'Oğlum Eylül seni istiyor' kafamı kaldırıp anneme baktım. Noluyor dercesine. Gözleri dolu doluydu. Tabi hiçbirşeyden haberim yok. Ayağa kalkıp annemin uzattığı telefonu elinden aldım. 'Alo Eylül' 'Murat!' ağlıyordu hatta hıçkıra hıçkıra. 'Noldu Eylül niye ağlıyorsun bişey mi oldu?!' baya endişelenmiştim. 'Murat Deniz'in ce-ceset-' 'Saçmalama kızım ne ne ceseti! Manyak mısın sen! Deniz ölmez! Bu imkansız! İnan-' tam inanmıyorum derken Barış'ın çığlığını duymuştum.
' Ablaaa!' donup kalmıştım. Gözümden bi damla yaş aktı. Telefon elimden usulca yere düştü. Başım dönmeye başlamıştı sandalyeden destek alırken kendimi yerde buldum. 'Ce-cem-cemre!! Hayır! Anne ölmesin! Ölmesin! Ölemez! Annee!!'
**
Olay yerine gelmiştik. Burası Cemre'yi en son gördüğüm yerdi. Gözlerimi yumdum. Derin bir nefes alıp dışarı geri verdim. 'Anne.' annem bana baktı 'Burası onu en son gördüğüm yer. Fatketseydim Cemre şuan yanımda olacaktı.' Annem bana sarıldı. 'Oğlum.. Canım oğlum..' Annemden ayrıldıktan sonra Cemremin yanına gittim. Üstü kapalıydı. Ellerimi üstünü açmak için bezin üstüne koydum. Tam açacaktım ki içimden bir ses açma dedi açma dayanamazsın.! Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım başımı Cemrenin karnına koydum..'Ölüm yakışmadı.. Yakışmadı Cemre..Gitme gitme lütfen gitme.. Dayanamam. Yapamam Cemre..Ben sensiz ölürüm.'

O gün çok içmiştim. Hayal mayal hatırlıyorum. Mavilere haykırmıştım. 'Cemre! Cemre! Gitme! Gitme gel sensiz üşürüm ben!' deli gibi aşıktım ben ona.. Elimde olsa ömrümün kalan yarısını ona verirdim. Saçının teline zarar gelse ölürdüm. Ama o şimdi yok.. Gitti."

Kemal yanıma gelip bana sarıldı. Sonra çıkıp gitti.. Yalnızdım.. Psikolojik tedavi gördüğüm yetmiyormuş gibi ne annem ne babam ziyaretime geliyordu..

***
Ali

Yaklaşık 3 ay geçti ama kız hâlâ uyuyordu.. Doktorlar hemşireler geldi gitti ama yok hâlâ uyuyor. Uyuyan güzel mi yoksa. Öpsem uyanır mı?

Ali:Of Allah'ım deliricem!

Kader:Noldu yine?

Ali:Kızım 3 ay geçti hâlâ uyanmıyor!

Kader:Ay bana ne bağırıyorsun be! Sanki benim elimde! Manyağa bak.

Elinde tepsiyle Meral geldi.

Meral:Niye kavga ediyorsunuz!

Kader Ali:Kavga etmiyoruz!

Meral:Ay tamam be sustum!

Ali:Songül nerde?

Meral:Ekmek almaya gitti.

Ali:Kızım siz gıt mısınız! Ben giderdim niye Songül gidiyor!

Son Nefesim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin