Kırık Cümleler

LXXXIV.

Ayrılık Masalı

1

bu gece serbest bıraktım seni...
hep gitmek istediğin o yol ayrımında çözdüm bileklerindeki kelepçeleri
ayırdım yüreğimden seni sessizce...
son bir defa baktım gözlerinin en derinine
Benden son bir iz kalsın diye...

koştun çocuklar gibi sevinçli...
kuşlar gibi özgürce kanat çırptın...
bense sadece baktım arkandan...
sessiz bir dua bıraktım cebine...
sana hiçbir zarar gelmesin diye...

gittin...

ilk önce güzel bir vitrinin ışıltısı çekti dikkatini
ateşe çekilen pervane gibi bağlandın ona
yanacağını bile bile bağlandın

oysa ben hep su olmuştum senin yaralarına hep merhemin olmuştum zor
anlarında...
o ışıltının aşkıyla vurdun kendini sırça, görünmez duvarlara
kanadın... yandın... ağladın...
kimseyi bulamadın baş ucunda...

oysa gözyaşımın gözyaşına karışmadığı bir an olmazdı
sen ağlarken hiç yanlız kalmazdın benim yanımda...
keşke...
diyecek oldun...
ama gem vurdun dudaklarına...

Devam edecek~