Avuçluyorum güneşi gün batımında
Nerede bulursam cahil kalmış bir ağız
Suluyorum kurumuş dudaklarını
Göz değmemiş güneş ışıklarıyla
“Ey İnsan…”
Diye fısıldıyorum en tatlı yerinde uykunun
“Aç gözlerini bu gittiğin yol zulüm!”
Yakalayıverir Azrail zamanın uçsuz bucaksız kopçasında…
Yankılanır topuklarım,
Boş caddelerin duvarlarında.
Sessiz siluetler değiyor omuzlarıma,
Gecenin koyusunda.
Divane diyorlar ardımdan,
Bir günü diğerine yapışmış adamlar.
Gözlerimde can çekişen yarınlardan ürküyorlar,
Sığ denizlerinin yansıdığı aynalarda.
Bir deli adamım ben
Arzın salıncağına kurulmuş.
Yargılayamaz beni aciz akıllar,
Bir pula satılmış erenler pazarında.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kırık Cümleler
PoetryOrada burada yazdığım kırık dökük cümlelerim var. Parça parça görünen ama bir bütünden koparılmış. Keyifli okumalar....
