Trigger Warning: แฟนฟิคเรื่องนี้ประกอบด้วยเนื้อหาไม่เหมาะสมต่อเยาวชนอายุต่ำกว่าสิบแปดปี เช่น violence sexuality, rape, non-con, death, abusive relationship
I should have left you
The moment I saw that stupid smile
ขวดน้ำสีใสที่ห้อยติดอยู่กับกระเป๋าสะพายหลังใบใหญ่แกว่งไปมาตามจังหวะการเดิน หญิงสาวตัวเล็กพร้อมสัมภาระรุงรังเดินฝ่าฝูงคนคร่าคร่ำในช่วงเวลาหลังเลิกงาน เมื่อเดินพ้นอุโมงค์ใต้ดินสู่ถนนเบื้องบน หลังจากการเดินทางอันแสนยาวนาน ในที่สุดเธอก็ได้พบกับอากาศบริสุทธิ์ บรรยากาศโรแมนติก และสถาปัตยกรรมชั้นเลิศของกรุงเบอร์ลินที่เฝ้าฝันมานาน
.
.
เช้าแรกในกรุงเบอร์ลิน เรย์ตัดสินใจหาอาหารเช้าง่ายๆทานก่อนจะเดินไปทั่วเพื่อชมสถาปัตยกรรมกรุงในฝัน ถนนสายแล้วสายเล่าที่เธอเดินผ่าน หลายชั่วโมงผ่านไปโดยที่เธอไม่รู้ตัว เธอหยุดเดินเป็นพักๆ สองมือเล็กประคองกล้องถ่ายรูปคู่กาย สายตาแน่วตรงมองภาพตรงหน้าผ่านเลนส์ เธอกดชัตเตอร์นับครั้งไม่ถ้วน
.
วันนี้เป็นอีกวันที่เหมือนกับเมื่อวาน วันธรรมดาห่วยๆที่เขาต้องผ่านมันไป พวกเด็กโง่น่ารำคาญกับเพื่อนร่วมงานที่แสนน่ารังเกียจในโรงเรียนนั่นทำเขาอยากจะฆ่าคนตายวันละหลายๆรอบแต่ก็ได้แค่คิด เขายังเป็นชายหนุ่มวัยทำงานผู้แสนสุภาพ มือซ้ายของเขากอบหนังสือนิยายภาษาที่2อยู่ไม่กี่เล่มพร้อมกับกล่องสตอเบอร์รี่จากสวนของพ่อเขา เขาใช้มือขวาที่ว่างอยู่เสยผมดำหนานุ่มดูมีเสน่ห์ไปด้านหลัง ในตอนนั้นเองที่สายตาของเขารับภาพของหญิงสาวชาวต่างชาติ เธอยืนโดดเด่นอยู่กลางทางเดินอย่างน้อยก็ในสายตาเขา กล้องตัวใหญ่ที่ถูกจ่อมาทางเขาในมือของเธอถูกเลื่อนลงช้าๆเผยให้เห็นใบหน้าจิ้มลิ้มที่อยู่ภายหลัง ดวงตาใสสุกสกาวของเธอมองผ่านเขาไปยังตึกด้านหลัง แก้มยุยแดงอย่างเป็นธรรมชาติหลังจากเดินมาทั้งวัน
