•Vacation for bitcheZ•

III◾ Accommodation

Μετά από ένα πολύωρο ταξίδι με το αγαπητό μας καράβι και μετά από αρκετές αναγούλες, ζαλάδες, φτάσαμε στο πολυτελέστατο 5άστερο ξενοδοχείο " Myconian Utopia Resort".

Η θερμοκρασία στο νησί είχε φτάσει τους 35 βαθμούς και είχα βγάλει την μπέμπελη. Ευτυχώς όμως μπαίνοντας στο χοτελ ήρθε κύμα δροσερού αέρα και διέγραψε από το νου μας την ιδέα να αρπάξουμε το πρώτο μπουκάλι με παγωμένο νερό που θα δούμε και να το λουστούμε.

Πήγαμε στη ρεσεψιόν για να παραλάβουμε το κλειδί για το δωμάτιο μας και αμέσως μετά εμφανίστηκαν δύο 23χρονα παλικαράκια- σκέτη κόλαση- για να πάρουν τις αποσκευές μας.

Αφού μπήκαμε στο δωμάτιο το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να τρέξουμε σα καθηστερημενα 5χρονα και να πηδήξουμε πάνω στο διπλό κρεβάτι - το οποίο στάνταρ χωρούσε 5 άτομα-. Αφού ευχαριστηθήκαμε το στρώμα, βολεψαμε τα πράγματα μας και ετοιμαστήκαμε για να πάμε για μπάνιο.

"I can't take no more no more no more
I wanna WOAH WOAH WOAH
but I'm brokenhearted...
But I like to party... "

Ακουγόταν από τα μεγάλα μεγάφωνα του καφέ μπαρ της παραλίας της Μυκόνου. Α ρε Demi Lovato, πάλι επιτυχία έβγαλες κοπέλα μου.Αχ.

Η παραλία ήταν φίσκα από κόσμο και με το ζόρι βρήκαμε ξαπλώστρες για να αράξουμε τις κορμάρες.

Κωμικό είναι το βιβλίο σε αυτό το σημείο που αναφέρω τις υποτιθέμενες κορμάρες μας πρέπει να γελάσετε. Άντε να δω λίγο χαχαχαχ στα σχόλια...

Αφού αράξαμε, λοιπόν, και παραγγείλαμε δύο καφεδάκια για συντήρηση των νεύρων, κάθησαμε να απολαύσουμε τη μουσική που ηχούσε από τα μεγάφωνα και τα γυμνασμένα κορμιά που βρίσκονταν ολούθε είτε με γερές πλάτες είτε με six pack και V που να θες να αγγίξεις και να...

"Ένα κουβά και καμιά σφουγγαρίστρα στην ομπρέλα 22 παρακαλώ"

Ακούγεται από τα μεγάφωνα και μάλλον ήταν μια από τους υπεύθυνους και βλέπεις αυτομάτως να πεταγόμαστε από τις ξαπλώστρες με την Κρις, γουρλώσαμε τα μάτια μας, χύσαμε και τους μισούς καφέδες από την τρομάρα μας, μέχρι που κοιτάξαμε τον αριθμό της ομπρέλας μας να γράφει 33 και νιώθωντας ηλίθιες πλέον ξανακαθήσαμε ήσυχα πίσω στις ξαπλώστρες μας.

Τι είχε γίνει; Από τόσο που κοζάραμε σα ξελιγωμένες τα μανουλομάνουλα και τα καρφώναμε σαν τον κυνηγό που χει σταμπάρει αγριογούρουνο, νομίζαμε πως μας είχαν καταλάβει και είπαν να μας ρεζιλέψουν λέγοντας το να το φωνάξει κάποιος, ώστε να μας φέρει κάτι να μαζέψουμε τα σάλια μας...