Herkes buluyor yolunu.
Bir çocuk var mahallede hafif deli kaybola kaybola buluyor tekrar mahalleyi.
Bir adam var, yaşlı, hasta unutuyor evini bir zaman hatırlıyor buluyor.
Bir çırağı var bakkalın her adresi şıp diye buluyor.
Her şey buluyor yolunu.
Su buluyor.
Güneş buluyor göğünü her sabah.
Damar yolunu buluyor tüm hemşireler ve eroinmanlar.
Bazen yediğim yemek soluk borumu bulup, kaçıyor.
Bazen çok eski bir tanıdık telefon numaramı…
Uzaya çıkmanın bile sıradanlaştığı muhteşem bir çağ bu.
Herkes, her şeyin biliyor bulmasını bir yolunu.
Ben bulamıyorum!
Ben bilemiyorum gidecek bir yer, bir sokak, bir ev.
Arayacak bir numara, akacak bir deniz bulamıyorum.
Göğümü kaybettim,
Bulamıyorum.
Ben asla.
Yüzyıllardır sanki.
Bulamıyorum yolunu!
Senin yolunu arıyor,
Senin yolunda koşmak istiyorum.
Ben senin yolunda ölmek için, dualar ediyorum.
Herkes, her şeyin biliyor bulmasını bir yolunu.
Kalbi kırıkken de uyumanın.
Canı yanarken de susmanın.
Uyuşmanın ve unutmanın.
Ben bulamıyorum..!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yırtık ruh
Short StoryKısa kısa hikayelerden oluşma bir kitap olacak umarım beğenerek okursunuz , okuyanlara şimdiden teşekür ederim voteleyip yorum yaparsanız sevinirim
