❛ ᵒᵒᵖˢ ً ʰ‧ʳʲ

🌸 | O24

Renjun's POV

Nalungkot ako sa katotohanang baka lumayo saakin si Jeni kapag nalaman niyang bakla ako... noon.

Oo noon. I'm starting to get confused---again--- about my gender. Hindi ko alam kung dapat ba akong matuwa dahil sa wakas ay magiging lalaki na talaga ako o malungkot dahil baka hindi ko na ulit makausap si Jeni.

Ilalagay ko na sana ang earphones ko saakin tenga nang bigla akong makarinig ng babaeng humihikbi.

I searched for the girl and luckily hindi ako nahirapang hanapin siya.

"Sht." mura ko. Nilapitan ko si jeni at niyakap siya.

"Who did this to you?" kalmado kong tanong.

"I-i don't know them." humihikbi niyang sabi. I removed my jacket and covered her ripped blouse almost revealing her sando. Mabuti na lang at naka-sando siya.

Madami ding gasgas at pasa ang kanyang braso. Dumudugo ang gilid ng kanyang labi at magulo ang buhok.

"Tara sa clini--"

"Wag na." bulong niya. Sinubukan niyang tumayo ngunit hindi niya nagawa.

I carried her at hindi siya nagreklamo. Dadalhin ko sana siya sa clinic kaso naalala kong ayaw niya doon. Aayain ko sana siyang kumain muna kaso napansin kong natutulog siya. She still looks beautiful even when her lips are bleeding. I stared at her lips. They're so pink.

Pumara ako ng taxi at nagpadala sa aming dorm. Mamaya maya pa ang labasan kaya malamang wala pang tao doon.

Nagvibrate ang aking cellphone kaso hindi ko matingnan kung sino ang natawag dahil bitbit ko padin si Jeni.

Pagkadating sa dorm ay dinala ko siya sa kwarto na para sana kay yang yang. Binaba ko siya ngunit hinigpitan niya ang kapit saakin.

"Don't leave me.......... please rena"

I gulped. Baka naman nanaginip lang siya. Nanatili ako sa kanyang tabi.

Nagvibrate ulit ang aking cellphone at nakita kong si haechan pala ang kanina pang tumatawag.

["RENJUN HUANG WHAT IZ DOING NOW?!"]

"Ano ba dodong?! Kalma!"

["EH KASI NAMAN KANINA KA PANG HINAHANAP DITO NI TAEYONG HYUNG ASAN KA NA BA?! GUTOM NA GUTOM NA KAMI!"]

"Kapag hindi ka kumalma hindi ko sasabihin sayo."

["Sabi ko nga kakalma na"]

["Hyung hinahanap ka ni Winwin hyung."] rinig kong boses ni Chenle.

"Nakauwi na ako."

["ANO?!!!"] rinig kong sigaw nilang lahat

"Wag nga kayong maingay, she's sleeping beside me."

["SHEEEE???? BESIDE YOU?!!"] saby sabay ulit sila

["I'm proud of you renjun. Manang mana ka saakin."] boses ni Yuta hyung.

["Manahimik ka nga Yuta. Renjun mamaya ka na magpaliwanag. Kung sino man ang babaeng iyan, alam kong may respeto ka sa kanya."] si Taeyong hyung

"Oo naman hyung. Mahal ko 'to eh." sabi ko. The call ended at hindi ko nalamayang nakangiti na pala ako.

Kumuha ako ng pajama at t shirt saaking cabinet. Kasya naman siguro sakanya ito diba?

I removed my jacket and her blouse. Marahan kong sinuot ang t shirt sa kanya. Her arms must've hurt so much.

Mabuti na lang at naka-shorts siya kaya hindi ako nahirapan sa pagpatong-- ng pajama ha.

Isang oras matapos niyang matulog, nagising na din siya. Nahanda ko na din ang med kit at mga towels at basin.

"Huh? Bakit ako nandito renjun?"

"Nakita kasi kita na sugatan sa gilig ng school."

"Ah ganun ba? Sige uuna na ako, sorry sa abal--"

"Gagamutin pa kita okay?"

Naguguluhan niya akong tiningnan pero humiga naman ulit siya sa kama.

Binasa ko ang towel at pinunasan ang kanyang braso. Hindi naman siya umangal kaya baka hindi masakit. Nilagyan ko ng betadine ang bulak at marahang dinampi sa kanyang mga gasgas.

Kumuha ako ng panibagong towel at pinunasan naman ang kanyang labi. Lumayo siya ng konti at napakagat sa kanyang labi.

"Sorry. Masakit ba?" tanong ko. Tumango siya.

Napatingin muli ako sa kanyang labi. Damn bakit ang bilis ng tibok ng puso ko? Binalewala ko ang bilis ng tibok ng puso ko at nagpatuloy sa pagpunas ng dugo sa kanyang labi.

Nang matapos ay napatingin ako sa kanya. Nagulat siya dahil sa kaunting distansya namin. Unti unting namungay ang aking mata at lumapit sa kanya.

Marahan kong dinampi ang aking labi sa kanya. Unti unting lumalalim ang mga halik ko sa kanya at sumusunod naman siya sa mga galaw ng aking labi.

Minulat ko ang aking mga mata at nakitang nakapikit si jeni. I stopped immediately when I heard a loud scream. Lumingon ako at nakitang si Haechan pala. Lumayo ako kay Jeni.

"Babalik ako." sabi ko sa kanya.

Hinila ko palabas si haechan at sinara ang pinto ko.

"What is that?" tanong niya.

"Alin ba?" tanong ko pabalik.

"Bakit mo hinahalikan si jeni??"

"Kasi--" Jeno cut me off.

"Hinalikan mo si Jeni?!" sigaw ni Jeno.

"Oo." matapang kong sagot. Isang matagal na katahimikan ang namagitan saamin.

"Salamat bro." nagulat ako sa sinabi ni Jeno.

"Huh?"

"Tara sa labas. Haechan bantayan mo si Jeni." utos ni Jeno.

"Per--"

Iniwan na namin si Haechan at nagtungo sa garden.

"Renjun alam kong ikaw si Rena. Sorry kung hindi ko agad nalaman na gusto mo ako. Pero renjun sana maging totoo ka kay Jeni okay?"

Tumango ako. Tinapik ni Jeno ang balikat ko.