Faith [✔]

Chapter 10

//Chapter 10//

Τα βλέφαρά μου ανοίγουν με δυσκολία ενώ οι ακτίνες του ήλιου μπαίνουν αβίαστα στο δωμάτιο. Μα εγώ πάντα κλείνω τις κουρτίνες. Πόσο μεθυσμένη παίζει να γύρισα χτες που δεν έκλεισα τις κουρτίνες;

Βασικά αυτές οι κουρτίνες είναι πάντα κλειστές τι λέω; Κάτι πάει λάθος εδώ πέρα.

Τρίβω τα μάτια μου για να καθαρίσω την όραση μου όμως το εκτυφλωτικό φως του ήλιου δεν με βοηθάει και τόσο.

Βάζω το χέρι μου μπροστά από τα μάτια μου για να κρύψω τον ήλιο και κοιτάω γύρω μου.

Για μισό. Αυτό δεν είναι το κρεβάτι μου. Και σε καμία περίπτωση το δωμάτιό μου.

Σηκώνομαι έτσι ώστε να βρίσκομαι καθιστή στο κρεβάτι και τρίβω το κεφάλι μου μπερδεμένη.

Νιώθω έναν περίεργο πόνο στους καρπούς μου καθώς και ένα μούδιασμα σε όλο μου το σώμα και όταν κοιτάω τα χέρια μου διακρίνω σημάδια. Το ένα χέρι μου χέρι αγγίζει το άλλο σε εκείνο το σημείο και κατευθείαν στιγμές από την χτεσινή νύχτα κατακλύζουν το μυαλό μου.

Αρχικά σε εκείνο το μπαρ να πίνω χωρίς σταματημό, στη συνέχεια ο Chad, μετά στο αυτοκίνητό του και τέλος όλο το σκηνικό στο σπίτι του.

Γαμώτο. Είμαι στο δωμάτιο του Chad.

Χωρίς να το πολυσκεφτώ σηκώνομαι από το κρεβάτι όμως ένα κύμα ζαλάδας συνοδεύει την απότομη κίνησή μου κάνοντάς με να χάσω την ισορροπία μου.

Κρατιέμαι από τον τοίχο δίπλα μου.

Σκηνές από χτες επαναλαμβάνονται στο μυαλό μου και μαζί με αυτές και γεγονότα του παρελθόντος.

Flashback

"Οοο έλα τώρα θα έχει πλάκα. Θα παίξουμε μήλα. Εγώ και ο Κώστας έξω και όλες σας μέσα. Όποια νικήσει μπορεί να μου ζητήσει ότι θέλει." Λέει με την όπως πάντα βαριά φωνή του και με το που ακούγεται ένα δυνατό πάμε αρχίζουν να πετάνε ο ένας μετά τον άλλον τη μπάλα.

Έβαλα τα δυνατά μου. Γαμώτο ήθελα τόσο πολύ να κερδίσω.
Να δείξω ότι δεν είμαι μόνο ένα απλό φυτό. Ένα τίποτα. Αλλά ότι μπορούσα να κάνω κι άλλα πράγματα και να τα κερδίσω με την αξία μου.