Faith [✔]

Chapter 34

//Chapter 34//

"Αν δεν θέλεις κάτι άλλο εγώ να φεύγω" του λέω και πάω να φύγω όμως τα στιβαρά χέρια του με τραβάνε πάνω του και μου χουφτώνουν βίαια τα οπίσθια.

"Ποιος σου είπε ότι δεν θέλω" λέει αισθησιακά στο αυτί μου και δαγκώνει τον λοβό του αυτιού μου κάνοντας με να ανατριχιάσω ολόκληρη.

Κατευθείαν τον σπρώχνω από πάνω μου και πριν προλάβει να με πιάσει βγαίνω από το γραφείο του και ανεβαίνω τα σκαλιά για να μπω στο σπίτι μου.

Πρέπει να μαζέψω τα πράγματα μου. Ο Chad μου είπε να μείνω σπίτι του όταν του εξήγησα ότι αν έφευγα από τη δουλειά θα έχανα και το διαμέρισμα μου.

Αν και ο εγωισμός μου προσβλήθηκε λίγο δέχτηκα την πρότασή του και αύριο όλα μου τα πράγματα θα μεταφερθούν σπίτι του. Ευτυχώς δεν είχα πάρει έπιπλα ή οικιακές συσκευές οπότε τα μόνα που έχω να μεταφέρω είναι ρούχα παπούτσια αξεσουάρ και κάτι άλλα μικροπράγματα που είχα. Θα ήθελα πολύ να κάνω ένα μπάνιο για να βγάλω από πάνω μου την απαίσια αίσθηση από τι άγγιγμα του Vince αλλά όσο πιο γρήγορα πακετάρω τόσο πιο γρήγορα θα φύγω από εδώ.

Μια ώρα μετά και έχω πακετάρει τα περισσότερα. Συνειδητοποιώ όμως ότι δεν χωράνε όλα οπότε αποφασίζω να πάρω άλλη μια βαλίτσα. Το πιο κοντινό πολυκατάστημα είναι τριάντα λεπτά από το διαμέρισμα και αποφασίζω να πάω με τα πόδια.

Φοράω μια φόρμα και το ζεστό μου μπουφάν και βγαίνω από το σπίτι. Αρχίζω να περπατάω προς το μετρό και η χτεσινή μου συνομιλία με τον Chad Μου έρχεται στο μυαλό.

Flashback

"Δηλαδή θα πρέπει να σταματήσω τη βραδινή μου δουλειά." Λέω πιο πολύ στον εαυτό μου και βλέπω τον Chad απέναντί μου να νεύει. Δεν θα είναι και τόσο εύκολο. Τα χρήματα που βγάζω από αυτή τη δουλειά είναι πολλά και δεν ξέρω αν πρέπει να το διακινδυνεύσω.

"Αν παραιτηθώ θα χάσω και το διαμέρισμα που μένω" του λέω

"Αυτό είναι το πιο εύκολο. Θα μείνεις εδώ" λέει και ξεφυσάω. Δεν μ'αρέσει να βασίζομαι σε άλλους, όταν όμως το βλέμμα μου κλειδώνει με αυτό του Chad ξέρω ότι θα είμαι ασφαλής μαζί του. Τα αισθήματά μου για αυτόν τον άνθρωπο είναι τόσο δυνατά όσο ποτέ.

"Εντάξει. Αύριο κιόλας θα πάω να μιλήσω στον Vincent" του λέω αποφασιστικά.

"Θες να έρθω κι εγώ;" ρωτάει κάπως ανήσυχος όμως του κουνάω αρνητικά το κεφάλι.