AMAÇ

♦2♦

Korkak bir kızdım ben. Seçilmiş olamayacak kadar korkak.

♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦

Derin bir nefes aldım ilk adımımı atarken. Bahçede gruplar halinde konuşanlar vardı her okuldaki gibi. Köşede badboy havasında sigarasını içenleri saymıyorum bile. Beni en çok gıcık eden tipler onlardı zaten.

Hızla adımlarla müdür odasını bulup kendimi klasik müdür tipime de gösterdikten sonra saray gibi okulda 12-E'yi aramaya başladım. Biraz yorulsamda sonunda bulup derin bir nefes alarak sınıfıma girdim. Yine birkaç göz bana çevrilmiş ama tipimle geçerli not alamayınca geri dönüş yapmışlardı. Ben okulun her zaman yeni ve ezik öğrencisi olmuşumdur. Şimdi de öyle olacak gibi görünüyordu. Pantolon tişört, kirli ayakkabılar, soluk ten, makyajsız surat, karışmış saçlar ve hepsinin toplamı the walking dead zombi adaylığı. Bu halimle okulun en güzel kızları listesine sonunculukla bile giremezdim.

Ayağımla yerde ritim tutarken boş sıra aramaya başladım.

"Selam yeni kız."

Bir anda gelen sesle arkama döndüm. Önümde sarışın aşırı güzel ve tatlı bir kız vardı. Uzattığı elini memnuniyetle sıktım. Biraz da birisi tarafından takıldığım için yaşadığım şaşkınlıkla.

"Şerife ben."

"Miray memnun old..." daha cümlemi bile bitiremeden beni arkalardaki boş bir sıraya sürükledi. Kendisi de yanıma oturdu.

" Yeni kız unvanını alma sebebin nedir yeni kız?"

Gözlerimi devirdim bıkkınlıkla. Bıkmıştım çünkü yeni olmaktan. Bıkmıştım bu sorudan.

"Babamın işleri yüzünden mecburen geldim. Anlarsın işte tayini çıktı bizde aceleyle geldik."

Dudaklarını birbirine bastırıp şirince başını salladı. Hayatımda gördüğüm en şirin kız olabilirdi herhalde.

Bütün ders boyunca bana okulu tanıtmıştı. Dedikodu yapmak hoşuma gitmişti. Uzun zamandır yapamadığım şeyler arasındaydı.

Teneffüs zilinin çalmasıyla ikimizde ayağa kalktık. Bir yandan Şerife'yi dinliyordum. Bir yandan da merdivenlerden inmeye çalışıyordum.

Ahh!!

"İyi misin?"

Çok iyiyim ya! Popom yerle bütünleşmişti. Bi ayı bana omuz attığı içinde sağ omzumu ve kolumu hissetmiyordum. Daha iyi olamazdım herhalde.

Başımı yukarı kaldırdığımda.. yok yok çarpılmadım herhalde. Bana ayı değil meteor çarpmıştı. İçine düştüğüm yeşil gözlerine gülümseyerek baktım ve uzattığı elini tutup ayağa kalktım.

"Kıçımda ve omzumda biraz hasar var ama onun haricinde iyiyim."

Aşırı tatlı gülümseyerek ensesini kaşıdı. Miray sakin ol. Tamam çok yakışıklı ama o kadar da içine düşme.

"Emir ben. Sende yeni kız olmalısın."

"Miray. Memnun oldum."

Hafiften omzuma çarpıp yürümeye başladı.

"Seninle daha çok görüşeceğiz sarı."

Ben arkasından hayran hayran bakarken koluma Şerife'nin girmesiyle kendime geldim. Beni bahçeye sürükleyip ağacın altına oturttu. Sırtımı ağacın gövdesine yaslayıp karşımda bağdaş kurmuş Şerife'ye baktım.

"Okulda bi tane esmer bomba var. Ayaklı buzdolabı. 2 kankasından başka kimseyle konuşmuyor. Kardeşiyle bile. Fena yakışıklı ama benim tipim değil. Sarışın var bi de. Salak ama. Gülüp duruyor. Son olarakta sana çarpan daşş var. Onunda ne bok olduğu belli değil. Bana bu okuldan kocacuğum çıkmadı. Sana da çıkmaz büyük ihtimalle erkek fatma."