Sunrise Bridges

Κεφάλαιο 21ο

Δεν αλλάζουν ποτέ
04.07.2019
▬▬▬▬▬

ΉΤΑΝ Η ΠΡΏΤΗ Δευτέρα στο πανεπιστήμιο του Σανραιζ που θα μπορούσε να γράφει στην ιστορία μετά από όσα συνέβησαν. Δεδομένου των συνθηκών όλα κύλησαν ομαλά τις πρώτες ώρες. Στην πραγματικότητα ήταν η ένταση του Σαββάτου που είχε προηγηθεί μια Κυριακή δεν θα έσβηνε ένα μήνυμα γραμμένο στο πάτωμα και ένα ποτήρι νερό. Η Εκάτη Έλινγκτον ηξερε μόνο ένα πράγμα.

Την είχε πατήσει και όχι επειδή είχε λούσει έναν άνθρωπο που δεν συμπαθούσε με ένα ποτήρι νερό. Αλλά επειδή αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν απλά ένας μαθητής στο Σανραιζ, επειδή ήταν τόσο ενοχικη που όταν έφτασε στο σπίτι της το είχε μετανιώσει. Εκείνη ήταν πιο ώριμη από αυτή την παράλογη πράξη έπρεπε να δείξει πως δεν την πληγώναν κάτι τόσο φθηνά λόγια, δεν έπρεπε να αφήσει αυτή την γελοία κακία του να την καταβάλει τόσο έντονα.

Είχε δείξει τέτοια αδυναμία! Ο μαχητικός χαρακτήρας της παρόλα αυτά δεν ήταν φτιαγμένος για τέτοιες προσβολές, την ενόχλησαν τα πάντα από τον τρόπο που έκανε γελοία τα αισθήματα της μέχρι το ότι μέσα στα μούτρα της δήλωσε πως αυτό που ήταν εκείνη σαν όλο δεν έφτανε αυτό που ήταν ο Τζεν.

Κανείς δεν της είχε μιλήσει έτσι προηγουμένως, δεν γνώριζε άλλου είδους κακία μέχρι τότε από την συμμαθήτρια της που πίσω από την πλάτη της ελεγε πως είναι ένα αγοροκόριτσο. Όλα ήταν καλά ας ήταν αγοροκόριτσο αλλά δεν θα ήταν το παραπεταμα κανενος, ήταν καταστροφικό το λάθος να νομίζει πως ότι αισθανόταν ήταν δεύτερης λογής ή για πέταμα με απουσια πλήρους αξίας, τα αισθήματα έχουν αξία από οποιον και αν προέρχονται.

Ήξερε ήδη πως δεν είχε τις προϋποθέσεις ήταν ανάγκη να έρχεται ένας ξένος ανίδεος για το ποιόν της να ξεστομίζει κάτι τόσο ξενδιαντροπο;

Η Νόρα της είχε τηλεφωνησει το ίδιο βράδυ με το περιστατικό ρε! Έριξες ένα ποτήρι νερό στον prada όταν έφυγα; κάνει τον γύρω του διαδικτύου κάπως έτσι η καταδίκη της θα γινόταν μεγαλύτερη , έτσι ύστερα από μια εκτενή συζήτηση με την Νορα και την λογική της αποφάσισε πως δεν ήταν καθόλου έξυπνη κίνηση, αντέδρασε υπερβολικά αν και έπρεπε να του τραβήξει κάνα χαστούκι να του βγάλει το σαγονι από την θέση, έπρεπε να αναλογιστεί τι είχε κάνει και πως θα το διόρθωνε.

Υπήρχε ακόμη ένα ζήτημα εκείνη και το 'χαριτωμένο αρκουδάκι' όπως αποκαλούσε στα μηνύματα της τον Τζεν, ο Γιανγκ θα είχε βγάλει τελαλη και ήταν η μόνη σκέψη που ίσως την ενοχλούσε και κρατούσε ξύπνια. Ο πιο ακατάλληλος άνθρωπος δεν θα είχε κρατήσει κατι που τεχνικά δεν ήταν το μεγαλύτερο μυστικό του αιώνα. Δεν το είχε αρνηθεί στην Κιμικο. Κάτι μέσα της ήταν ακόμη στην θέση του γιατί να της κάνει τόσο κακό; ίσως να μην του έλεγε τίποτα γιατί υπήρχαν κάποιου είδους ιδιαίτερες λεπτομέρειες στο πως καταλάβαιναν ο ένας τον άλλον. Έτσι νόμιζε.