Çocuğun odasına çıktığında gördüğü görüntü Jisung'ı şaşırtmıştı çünkü karşısında neredeyse bir ölü vardı. Göz altları hafif kahverengileşmiş, yüzü bembeyaz ve gözleri kızarıktı. Saçları dağılmıştı ve sanki yeni ağlamış gibi burnunu çekip duruyordu.
"Merhaba. Resim çizmek ister misin?"
Sesi de oldukça kırık geliyordu fakat dudaklarına küçük bir gülümseme yerleştirmişti. Jisung bozuntuya vermeyip yanına gitti ve resim çizmeye başladılar. Yaralı olan bandajlı kolunu giydiği bol hırkayla kamufle ettiğinden rahattı. Çizmeye devam ettiler.
Fakat kırmızı ve siyah yoktu.
"Kırmız-"
"Lütfen o kelimeyi söyleme."
"Peki siyah?"
Çocuk eski haline dönmüş ve iç çekmişti.
"Bilmiyorum, onu kaybettim."
