HAYAT

Giriş

Ne zaman mutlu olmaya kalksam otur diyor yalnızlığım, otur... ne demişler?

''Herkese layık olduğu değeri vereceksin'' kimin ne zaman ne yapacağı belli değildir. 1 saniyede mutlu ederler, 1 saniyede de hayatını mahvediverirler. Hiç acımadan, bakmadan, düşünmeden. Biz de deriz ki ''Hayallerimi bırak, umutlarım senin olsun'' öyle değil mi? Birçok şey için hayallerimizi bırakmadık mı? Başkalarını mutlu etmek için umutlarımızı satmadık mı? ''Başkaları için kendimizi unutmadık mı?'' 

''Dünya çok acı çekiyor. Ama kötü insanların şiddetinden değil, iyi insanların sessizliğinden.'' İyi insan olup susmayı mı öğrendik biz? Susacak mıyız hep? Başkalarının hep tepemize binmesine yol mu göstereceğiz? Uzaktan veya yakından izleyecekmiyiz? Yoksa diri diri yaşayacak mıyız? 

Kötü insan olup herşeye şiddet mi uygulayacağız yoksa? Duygusuz olup şiddeti öne mi çıkaracağız? Bu şekilde kendimizi mi koruyacağız? 

Hayat 1 defa yıkar, 2 defa yıkar, 3 defa yıkar, 4 defa.. hiç durmaz. 

Biz durdurabilir miyiz peki? 

Neden durduramayalım? 

Unutmak, aslında unutamayız hiçbir şeyi. Ama unutmuş gibi yapacağız, hep dimdik duracağız. Bizden korkacaklar. 

Geçmişinden korkarsa bir insan, o insandan bir şey olmaz. Geçmişini savunacaksın, kötü birşey yapmış olsan bile. Ama takmayacaksın da. 

Geçmişiniz, şuanınız, geleceğiniz... ne olursa olsun gülün, savunun, dik durun. 

Hayat size değil siz hayata vurun.