My stalkers

10

~Didi POV~

Iedereen keek me steeds raar aan

'Het kan zijn dat ze heugen verlies heeft...' fluisterde de dokter

'Waar zijn mijn ouders?' vroeg ik

'Wij zijn je ouders...' zei een vrouw

'Nee mijn moeder heeft bruin haar en geen blond haar en mijn vader is kaal en heeft geen zwart haar...' zei ik

'Didi, je echte ouders zijn... Dood...' zei de man

'Nee, nee!! Dat kan niet!!' zei ik terwijl ik begon te huilen

Een jongen sloeg beschermend een arm om me heen

'Wie ben jij...?' vroeg ik

'Ik ben Jesse, je vriendje...' zei de jongen die blijkbaar Jesse heet

'Maar dat kan niet... Ik heb geen vriendje...' zei ik

De dokter was intussen al weggegaan

'En wie zijn jullie?' vroeg ik aan de vier jongens

'Dat is moeilijk uit te leggen... Mij wij zijn Calum, Luke, Ashton en ik ben Michael.' zei de jongen genaamd Michael

'Maar wat duidelijk is dat Ashton op je is, en wij vinden je aardig, maar we weten niet op jij ons aardig vind...' zei Luke

'Dat weet ik ook niet.' zei ik met een glimlach

De rest moest ook glimlachen

'Even een vraag, om te kijken hoeveel heugen verlies je hebt.' zei Calum

'Vraag maar.' zei ik

'Hoe oud ben je?'

'15.'

'Maar je bent 17...' zei Luke

'Echt niet, ik ben 15...' zei ik

'Maar hoe dan ook, wil je wat eten?' vroeg Jesse

Ik knikte

'Dan ben ik zo terug.' zei Jesse en hij gaf me een kus op mn voorhoofd waardoor ik hem een rare blik gaf

'Sorry.' zei hij en hij liep weg

En hij weet niet eens wat ik graag eet en/of drink

Achja

Misschien komt hij daar zo wel achter

Maar ik snap iets niet...

Waarom heb ik met Jesse terwijl ik hem lelijk vind en een kneus terwijl Ashton zoooooo knap is?

'Meisje, sorry, maar we moeten naar ons werk, we komen vanavond weer terug.' zei mijn "moeder"

'Oke.' zei ik en glimlachte zwak

Ze liepen weg en ik zag een snee in allebei van mn polsen zitten

'Hoe komen die sneeën hier?' vroeg ik

'Je hebt je polsen door gesneden...' zei Luke

'Waarom?' vroeg ik

'Dat weet ik niet...' zei Ashton

Toen kwam Jesse weer terug

'Hier, een cupcake en een beker starbucks.' zei Jesse

'Hoe weet je dat ik daar zo van houd...?' Vroeg ik

'Daar kom je na een tijdje wel achter.' zei Jesse en hij gaf me een kus. En Ashton keek jaloers

Wow?

Jaloers?

Waarom zou hij jaloers zijn?

Noem een rede!!

Geen dus

'Ik heb voor jullie ook een cupcake en een beker starbucks.' zei Jesse en hij gaf de rest ook een cupcake en een beker

'Thx.' zeiden de jongens tegelijk

We aten en dronken in rust

Na de halve cupcake zat ik vol en zette het op het kastje naast mijn bed

''Hoef je niet meer?' vroeg Michael

Ik schudde mn hoofd

'Mag ik hem?' vroeg hij smeekend

'Ik heb er wel van gegeten.' zei ik

'Dat maakt mij niks uit.' zei Michael

'Oke. Eet smakelijk dan.' zei ik

'Dankje.' zei hij en hij at hem in 4 happen op

'Vreetzak.' lachte Calum

'What frhoeg jhe?' vroeg Michael met volle mond

Iedereen begon te lachen

'Iewl... Luke! De koffie komt via je neus eruit!!' gilde Ashton terwijl Luke helemaal plat lag van het lachen

Iedereen lag ondertussen helemaal plat van het lachen

'Nee! Shit!! Ik moet nog huiswerk maken!!' zei Jesse

'Ga het dan maken.' zei ik

'Het ligt nog thuis.'

'Ga dan naar huis.'

'Maar dan ben je alleen...'

'Geeft niet, ik red het wel.'

'Zeker?'

Ik knikte

'Oke.' zei hij en kus gaf me een kus op mijn voorhoofd

Weer keek ik hem raar aan

Maar hij zag het niet want hij was al weg

Toen begon iedereen te lachen

'Wat?' vroeg ik

'Je vind hem niet leuk of wel?' vroeg Calum

'Nee, ik weet niet eens waarom ik met hem heb...' zei ik

'Weten wij ook niet!' lachte Ashton terwijl zijn ogen lichter werden van blijheid

~~~~~~~~

Vote?

Comment?

XxxDidi