Yeni bölüm geldiiiiiii , inşallah begenirsiniz .Hepinizin bayramı kutlu olsun 😉😂multimedya da
Max : light down low , güzel şarkı dinleyin isterseniz 😊hatalar varsa affedin 😪
"Aras yener' den "
Kolumdaki saate göz attım 22.37.Ellerimle yüzümü sıvazladım .Sude amaliyattan çıkmış ve bir gün yogun bakımda kalmıştı .Bir saat öncede normal odaya almışlardı .
Doktorların dedigine göre uyanmıştı ama hiçkimseyi görmek istemedigini söylemiş ve kimseyi odaya kabul etmemişti .
Biz böyle bir şey olacagını az çok tahmin etsekte nazlı duyunca baya şaşırmıştı . Babam her ne kadar doktorla konuşup girebilme imkanı olsa da sudeyle arasını daha fazla bozmak istemeyerek yerinde durmuştu . Bizde saygı duymuştuk ve içeri girmemiştik .Şu an koridorda bekliyorduk .Ediz abi ve erez köşede atışıyorlardı her zamanki gibi , yagız da onlara gaz veriyordu daha çok atışsınlar diye .Bunların hiçbiri normal degildi .
Biri oturdugum sandalyenin yan tarafındaki boşluga dumanı tüten bir kahve koydu .Kafamı kaldırıp bakmama gerek yoktu .Bu durumda beni düşünebilecek olan Atalay'dan başkası degildi .
"İç onu , zaten bir şey yemiyorsun " dediginde sessizce
"Saol" dedim ve dumanı tüten kahveden yavaşça bir yudum aldım .Tadı igrençti , hastanenin kahvesi oldugu o kadar belliydi ki . Yanımda kahvesini memnuniyetle içen atalaya döndüm ve yüzümü buruşturdum .O her zaman sade kahveden yanaydı .
"Sence sude bizi affeder mi ?" diye sordu bana bakmadan ,ilerdeki boş duvara bakarak .Ben de o duvara baktım ve omuz silktim
"Affedecek tabiki , şu yakışıklılıktaki çocugu affetmeyip ne yapsın ? " dedim ve hafifçe güldüm .O da güldü ve kahvesinden bir yudum aldı .
"Dogru söyledin , beni hemen affedecektir " dedi ve kahkaha attı .Göz devirdim , piç işte
"Egoist "
"Memnun oldum , mütevazi ben de " dediginde yüzümü buruşturdum ve ayaga kalktım
"Sana hastane yaramadı atalay , git bir nefes al dışarda " dedigimde gülüp omuz silkti .
"Senle eglenmek daha güzel " dedi . Göz devirdim , Allahın salagı .
"Bende senle egleniyim mi ? " dedim gözlerimi kısıp bakarken . Oldugu yerde daha çok yayıldı ve ne ara bitirdigini anlamadıgım kahvesini ilerdeki çöp kutusuna basket attı ve kafasını duvara yaslayıp gözlerini kapadı .
"Yok koçum saol , belki sonra " dediginde yavaşça sırıttım ve oturdugu iki kişilik klasik hasta koridor sandalyesinin kenarına ayaklarımla sert bir şekilde vurdum .İki kişilik sandalye oldugu yerden ileriye dogru kaydı .
"Benim için sonra yok , şimdi var " dedim ve bana umursamaz bakan atalaya göz kırpıp sudenin kaldıgı odanın penceresine dogru yürümeye başladım .Panjurdan görünen cok az kısımdan anladıgım kadarıyla uyuyordu .Merak ediyorum daha bizi görmemek için ne kadar daha uyuycaktı .
Yanımda bir hareketlilik hissedince göz ucuyle sagıma baktım .Onur , sudenin arkadaşı , pencereden odaya bakıyordu .Benim ona baktıgımı hissetmiş olacak ki kafasını bana çevirip gülümsedi ve baş selamı verip odaya girdi .
Sinirle yumrugumu sıktım , biz o odaya giremiyorsak neden başkası giriyordu .Sinirle nefesimi dışarı verdim .
Zeynep sude yener 'den
(artık herşey açıga kavuştuguna göre o da bir yener )
Kapının açılma sesini duyunca açık olan gözlerimi kapatıp uyuma takliti yaptım .Yatagın sol tarafında bir çökme olunca merak ettim .Kim lan bu ? Eli omzuma deyince sinirle
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Degişen Hayat #Beş Abi #5+1
Teen Fiction"Hiç sey düşündün mü ? " dedi sanki diyecegi şeyi zorlanarak söylerken . " neyi " "Hani sen şimdi babanla kavgalısın ya ,biri gelip sana "aslında o senin baban degil dese ne yaparsın ?" dediginde biraz şaşırmıştım dogrusu , ne yapardım ki ? Gerçek...
