ASWIUM//WONHO-DAEHYUN

Helrien #1

"Kalk hadi Helrien!"

Yorganımın üstünden hissettiğim ağırlığın, bıktığım ses tonundan Greyjey olduğunu anlamıştım.

Gözlerimi açmadan, onu üstümden atmaya çalıştım.

"Ya bıktım artık senden. Bir gün de görmeyeyim seni."

Söylediğim sözle, üstümde debelenmeyi bırakıp kafama kadar çektiğim yorganı indirdi. Tahmin ettiğim gibi sinirlenmiş çatık kaşlarla bana bakıyordu.

"Ben bayılıyorum ya sana. Bir sor bakalım, kan bağımız olmasa suratına bakar mıydım?"

Kafama bir tane geçirip üstümden kalktı.

"Kalk hadi kahvaltı hazır."

Odadan çıktığında kahkaha atıyordum. Kuzenim olan, ama aynı apartmanda oturduğumuzdan dolayı, annemden çok gördüğüm Greyjey, annemin biricik ikizi Soo Jin teyzemin kızıydı. Benden bir yaş büyük olduğunu her seferinde yüzüme vuran, canım(!) kuzenim ile kardeş gibi büyümüştük. 

Banyoya girip, elimi yüzümü yıkadığımda diş fırçamı yurtta unuttuğumu farkettim. 

Ah o lanet yurt!

Greyjey'in gittiği okula giderken, beraber olacağımız için fazlasıyla mutluydum. Okul evlerimize uzak olduğundan, yurtta kalıyorduk. Hayır, öyle basit bir uzaklık değil. Yaklaşık 300 km mesafe vardı, yani neredeyse şehrin dışında kalıyordu. Bütün aile fertleri, Greyjey'in asla okula yetişemeyeceğini bildiğinden, okulun yakınında olan yurtta kalıyorduk.

İlk başta çok hevesle gitmiştim, ne de olsa ailemden ayrı yaşayacaktım. 

Çok mutluydum.

Ta ki oda arkadaşlarımla tanışana kadar.

Üç tane sıkıntılı insanı toplayıp biraya getirmişler ve beni sınıyor gibiydiler. Titiz bir insan değilim ama birisi banyoyu kullanır pis pis bırakır, diğeri sabaha kadar erkeklerle konuşacağım diye uyutmaz, öteki horlar uyutmaz.

Yani Greyjey ile aynı odaya düşemediğimizden, bir senem bok yoluna gitmişti. O, yine bu kadar sıkıntılı değil ama ben cidden dayanmıyordum.

Okulun açılmasına az bir zaman kala kurtulmak için tek çarem, yaz tatilinin başından beri, eve çıkmayı empoze ettiğim ailemizden onay almaktı.

Zaten oradayken de sürekli çıtlatmıştım. Ama bana çok düşkün(!) annem, ısrarla abarttığımı, burnumun biraz sürtmesi gerektiğini söyleyip duruyordu.

Üstümü değişip içeri geçtiğimde, Greyjey annem ve teyzeme yardım ediyordu. Beni gören Soo Jin teyze yanaklarımı sıkmaya başladı.

"Benim güzelim uyanmış mı? Gel bakayım küçük fındığım."

Annem suratıma bile bakmazken, Greyjey göz devirerek annesine ve bana baktı.

"Senin çocuğun olduğuma emin misin? Bence bir karışıklık olmuş."

"Ay Soo Jin bence de, artık değişelim şunları, 19 senedir sıkıldım ben."

Annem Greyjey'in söylediğine cevap verince, teyzemin kolları arasından şaşkın şaşkın ona baktım, sırnaşıp konuştum.

"Olur di mi teyzem? Beni besler büyütürsen sen."

"Olur tabii, benimki büyüdü artık. Ben fındığımla mutlu olurum."

Teyzemin cevabına, Greyjey yine göz devirmişti. Ardından hemen konuştu.

"Anne, Helrien benden bir yaş küçük."