Yaz Komedim

Aptal Parti ~ "Yasak bölgeye girdin, cici kızlar sınırda kalır!"

"Ah yapma! O partiyi kaçırırsak, erkek arkadaşımız olmadan liseyi bitirmek zorunda kalırız!" Bilge'nin cırtlak sesi odamı doldurdu.

"Orda herkes bize yabancı olacak. Tuhaf gözlerle bize bakmalarından bıktım." dedim yorgun sesimle.

"Off! 3 yıllık lisemizin güzide öğrencileri! Neresi yabancı!? Ayrıca yanlış! Tuhaf gözler değil, hayran gözler."

İçeri girdi ve kapının önüne koymuş olduğu poşeti getirdi.

"Şaka yapıyorsun."

Poşetten çıkardığı elbiseyi üzerine tuttu.

"Ben bunu giyinmeyi düşünüyorum."

"Ama sen cidden şakasın! Bu elbisenin kalanı nerde?" dedim şaşkınlık tonlarında gezinirken.

"Nesi var? Rahibeliğin sırası değil! Lise sona geçiş partisi bu! Lisedeki son senemize giriyoruz. Bak bu önemli. Gitmemiz gerek. Sana yalvarıyorum." dedi masum köpek bakışlarıyla gözlerini kırpıştırarak.

"Benim takdiğimle beni vuruyorsun yani."

"Biraz öyle oldu. Bak, sakın öyle pembeli çocuksu şeyler giyme! Hadi annenin dolabına git ve biraz ajancılık oyna!" dedi ve giyinme odama girdi.

"Of Bilge. Of!"

Söylenerek aşağı kata annemin odasına indim. Annemin elbiselerini gizlice almak, yanlış davranış olacaktı. Çünkü emin olun, Handan Yılmaz'ı kızdırmak istemezsiniz!

Dolabı açtım. Biraz karıştırdım. Seçtiklerim ya derin dekolteli ya da bacaklarımı tamamen ortada bırakacak şekilde tasarlanmıştı. Diğer dolabı açtım, ve sonunda siyah kısa ve sırt dekolteli bir elbise buldum. Zoraki giyindim ve utana sıkıla odama girdim.

"Ah tatlım! Sen mükemmel görünüyorsun! Bu kadarını beklemiyordum!" dedi, takıları ve makyajları almak üzere çantasına koştu.

"İnan.. Ben de beklemiyordum." dedim fısıldayarak.

"İşte geldim! Şu an tamı tamına iki saatimiz var! Acele etmeliyiz! Saçlarımız!!" dedi telaşla.

"Sakin ol. Anneme buraya birini göndermesini söylerim. Saçlarımızı yapması için."

"Handan Hanım gerçek bir kurtarıcı!" dedi ve elime takıları tutuşturdu..

Saçlarımız da yapıldığında hazırdık.

"Hani limuzin nerde? Limuzin kiralamıştım." dedi Bilge.

"Onu gönderdim." dedim ve elimle motoru gösterdim.

"Ah hayır! Asla! O motora asla binmem! Anladın mı? Asla Kumsal!"

Motoru çalıştırdım. Bilge belimi sıkıca kavradı;

"Bunu. Bana. Yaptırdığına. İnanamıyorum!"

Parti mekanının önünde motoru durdurdum. Topuklu ayakkabılardan nefret ediyorum!

Aşağı indim ve kaskımı çıkardım. Parti bizim için o an ağır çekimdi.

Motor için taktığım eldivenleri çıkarıp yere attım. Şimdi de havaya girdim sanırım hafiften. Bunlar benim hareketlerim değil. Ortam değiştiriyor tabii.

Bana yetişen Bilge, yanımdan son coolluğuyla sallana sallana yürüdü. Bu kız işi biliyor.

Ağır çekim eski hızına döndü. Sebebi uzakta değil!

Koray ve yeni manitası (!) adeta süzülerek geldiler. Mekanda hafif bir gürüldü ve selamlama bir süre devam etti. Sonra herkes eski moduna döndü.