Sınıfıma doğru ilerliyordum. Hem de geçmişi düşünüyodum. Sinirleden tırnakarımı ellerime öyle geçirmişim ki kan akmış. Biri omzuma dokundu döndüğüm gibi yumruğunu geçirdim. Ağzı kanlar içinde kalan çocuk elimi işaret etti bende o zaman anladım. Durduk yere yumruk yedi yazık ama napabilirim. Erkeklere tilk oluyom. 1-2 dakkika bakistiktan sonra kafamı sola eğdim ve sağa sola hayır anlaminda salladım. Sonra arkamı dönüp sınıfa girdim. En arkaya oturdum. 5-10 dk içerisinde hocada geldi herkes ayaga kalktı bi kişi dışında. Tabiki ben herkes bana tip tip bakınca kalkmak zorunda kaldım. Dersler bitti ve öğle arasindayiz. Yamekhaneye indim. Bir tane meyve suyu alıp içerisine sinir yatistirici hapımı attım. Sonrada vitamin ilaçlarımı içtim. Evet artık sinirim yatisti ve aç değilim. Imm napsaaam.... buldum okulu keşfediyim. En önce teras katından başlayalım. Burası oldukça güzeldi denize bakiyodu. Bir tane bank vardı koca terasta bi bank niye acaba? Neyse ne iste . Bi alt katta toplanti salonu ,resim atölyesi, kütüphane fen lavabotuvari vardi. Ama ilgimi çeken resim atölyesiydi. Bu arada gizli bir sırrım çok iyi resim çizerim. Biraz etrafı dolaştım gerçekten de hoştu. Bi alt katta sınıflar var. Bi alt katta müdür, müdür yardımcısı ve öğretmenler odasi ve okulun girişi var. Şimdi bi alt kat burada kantin ve beden eğitimi salonu var. Bi alt kat ful karanlıktı telefonumun fenerini yakarak ilerledim ama telefonumun şarjı cok az kalmış feneri kapamak zorunda kaldım. Neyse 2 dakikadır yürüyorum bi elimi duvara sürterek ilerliyorum bi kapı filan varsa diye. Bi anda bi ses duymamla durdum. Seslere yaklaştım birileri birini dövüyodu. Sessizce dinlemeye devam ettim. Bi anda bi yerden kapi açıldı karanlık koridor biraz da olsa aydınlandı. Uzun boylu biri karşıma dikildi ben onun yüzünü çözmeye çalışıyodum O da benim. Kimdi bu? Anlamadığım bir arda kolumdan tutup beni de oraya soktu . Içerde 4-5 kisi vardi birde dayak yiyen bir kişi. Içeri girdikten sonra kapıyı kapadı. Ve bana bağırmaya başladı.
-Sen ne hakla bizi dinliyosun sürtük!
Dedi. Sinirden gözlerimi kapatıp açtım. Oda bana yaklaşıp elini kaldırdı. Bana vurmaya çalışmak ha! Bitirdim seni. Kaldırdığı elini ters çevirdim. En sevdiğim o kırt sesini duydum kolunu kırmıştım. Sonra sırtına dirsek geçirdim. Şimdi geriye 1 2 3 adam kaldı. Diğerinin ensesine yumruk geçirdim. Ve yere yapisti yani bayıldı. Son kalan 2 acaba napsam ? Immmm.... buldum birinin üstüne atladım ve yumruklara boğdum. Ağzı burnu kanlar icinde kaldı. Vee soon kişi onu da cebimden çıkardığım çakıyla boşluğunu yaraladım . Ordan ölmezdi bunu biliyordum. Sonra dayak yemiş olan çocuğa döndüm
+Beni görmedin duymadın bilmiyosun okey , hadi şimdi sende burdan çık.
Dedim. Geldiğim o karanlık yolu tekrar döndüm korkuyo muydum? Hayır. Yürürken olanları düşündüm. Kimdi bunlar , ne istiyorlardı? Önemli bir konu olmalı çünkü dövdükleri çocuğun yüzü tanımaz haldeydi. Ne giyiyodu? Pembe gibi bisey miydi? Hatırlamıyorum.
Sonunda sınıfıma geldim. Aynı yerime gitmeye başladım. Fakat tanımadığım bir çanta vardı. Çantayı umursamadan sınıfın ortasina fırlattım. Ardan beş dakika geçti. Biri sınıfa girdi. Pembe kıyafetli. Bi dakkika ya ben bunu nerden hatirliyom. Buldum sabah beniM arabama çamur fırlatan çocuk. Hocadan özür diledi sonra bnm fırlattigım o çantayı alıp tekrar yanima oturdu. Ne gıcık sey ama ya. Neyse bu okulda da katil ismiyle dolaşmak istemiyorum. Katilim ama okul ortami için fazla kaçıyor. Bi kağıda not yazmaya karar verdim.
Not: yarın yanıma oturma!!!
Tam kalkarken sıraya yapıştırdım. Birşey demesine izin vermeden sınıftan çıktım.
Özel, harika, muhteşem, biricik arabama binip ofisime yol aldım. Ilk işim sabah benim özel, harika, biricik arabama çamur fırlatan bebenin kim olduğunu öğrenmek.
+Sabah resmini yolladığım kişinin dosyası hazır mı?
-Evet efendim. Hemen getiriyorum.
Adı: Jeon Jungkook Anne baba abi var. Tek başına yaşıyor. Belalısı yok. Sakin ve kendi halinde biri. Arkaş çevresi geniş ama arkaş seçimine özen gosteriyor. Resim yapmayı ve şarkı söylemeyi seviyor. Kas yapmaya düşkün. .........
+Yeterli çıkabilirsin.
-Peki efendim.
Beynim yoruldu yeter. Kısa bir alıp spor salonuma gitmeliyim. Duş alıp şunları giydim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evden çıktım. Spor salonuna geldim. Her gün burda yeni yetişen adamlarımla dövüşüp güçlerini test ederim.
Karşımda maskeli bir genç var. Kasli olduğu bariz belli. Hadi başlayalım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Önce ısınmaya başladım. Evet elimi çırpmamla başladık. O fazlasıyla güçlüydü ben ise fazla çevik yaklaşık yarım saat olmustur. Yorulmuşa benzemiyor ama ben yoruldum. Belli etmemek için dişlerimi sıktım. Ve son darbeyi vurmak üzere üstüne atladım. Ve sonuç öyle filimlerdeki gibi romantizim filan olmadı tabiki. Ben üstte o altta dizim kafasında.
+Yarın tekrar gel ama sıkı çalış.
-Hıhım.
Üstünden kalktım ve duşa yol aldım. Islak saçlarimla arabama bindim. Herşey normaldi arabayla ilerliyordum taki yerde yatanbir tavşan görene kadar. Her ne kadar katil de olsam tavşanlara zaafım var. Arabayı durdurup hemen yanına gittim. Bu sırada hemen korumalara haber verip eve en iyi veterineri acil çağırmasını söyledim. Tavşanı da alıp arabaya bindim.
2 saat oldu. Eve geldik. Hemen tedavi oldu ve şimdi yanimda uyuyor. O kadar tatli ki bakmaya kiyamiyorum. Ona bakinca sanki şuan hiçbir günah işlememiş kimseyi öldürmemiş gibi hissediyorum.
