💜Kalbimdekİ İmzA💜

2.Böსüო

Multide- Ali ile Eylülün mutluyken evlerindeyken arka şarkısı

Yazardan
Ali ile Eylül hala birbirine sarılırken
Leyla ise öyle şaşkın şaşkın bakıyordu
Ali Eylülü bırakmaya niyeti yoktu
Eylül de Alinin kollarından ayrılası yoktu, o kadar mutluydular o an
Leyla: Eylül ?
Eylül Leylayı dinlemez gözlerinide Aliden almaz
Eylül ile Ali birbirinden ayrılarak
Eylül: maviş kahramanım demek burdasın
Ali:sen Zümrüt gözlü prenses sende burdasın
Eylül: kaç sene oldu seni görmeyeli
Ali: bilmiyorum olmuştur 10 sene herhalde
Eylül: çok olmuş
Ali heyecanlanarak: bana bir asırlık gibi geldi bu seneler hep seni düşündüm aklımdan çıkmadın ki Sen ve Alp, özellikle Sen
Eylül elindeki boyun atkısını elinde oynayarak Alinin mavi gözlerine bakar derin derin
Alide Eylüle hediye ettiği bilekliğini elinde sıkı sıkı tutar
Eylül: eğer bunu düşürmeseydin seni asla bulamazdım asla göremeyecektim
Alide: meğerse yanından geçmişim o güzel gözlerine bakmadan ama tesadüf değilmiş ki sende bilekliği düşürmüşsün, seni burda arayana kadar bana ölüm kalım savaşı gibi geldi o kadar değerli ki hatta çok değerli şuan seni gördüm ya
Eylül: gözleri parlar
Ali: uzat kolunu deyip Eylül de kolunu uzatıp Eylülün bileğine bilekliği takar
Eylül de: sende uzat bileğini Ali de bileğini uzatıp" olurda bir daha göremezsek yine bu ikilinin sayesinde bulalım birbirimizi
Ali Eylüle bakarak: ben seni o gün tatlı bağrışın ile buldum bugün bu bilekliğin sayesinde yarın bunsuz da bulurum seni cünkü senin kalb... birşey diyemeden
Leyla gelir Eylülün yanına
Leyla: kızım iyi misin sağ sola ne koşuşturmaca bu böyle ayy nefes nefese kaldım , kim bu ya , Aliye bakarak " kimsin sen ya ?
Eylül ile Ali Leylaya bakarak gülümserler
Leyla: Eylül tatlışım kim bu yakışıklı sen benden be saklıyorsun
Eylül: Leyloş bilekliğimin sahibi
Leyla: haa bana yıllardır anlattığın mavişin bilekliği desene kızım, bende önemli birşey sandım bir dakika bir bir dakika ne dedin sen maviş kahramanın mı dedin o bu mu
Eylül: benim kahramanım benim maviş kahramanım Leyloş
Leyla: merhaba ben Eylülün en iyi arkadaşı sırdaşı Leyla Leyloş
Ali: merhaba Ali ben
Leyla: Eylül seni Alpi yıllardır anlata anlata bitiremedi en çokta Seni
Ali Eylüle bakarak: ben onun hayali ile yaşadım yıllardır
Leyla içinden: belli belli o kadar ki Eylüle tutulmuşsun ki canım arkadaşım görmüyor desem oda boş değil aslında ama bakışlarından belli
Eylül: Ali maviş kahramanım
Ali: efendim zümrüt prensesim
Eylül: artık ayrılık yok bak aynı sehirdeyiz.
Ali: evet ayrılık yok zümrüdüm
Leyla gülerek: öhöm gidelim mi sırıtır
Eylül: gidelim mi
Ali: gi gi gidelim
Leyla: hadi dondurmalar benden
Hepsi birlikte yürümeye başlar

Aliden
O burda Yanımda , yıllar evvel uçurumun ucundan kurtardığım sevdiğim ilk aşkım, bakmaya doyamadığım, dokunmaya kıyamadığım, yıllardır hasreti ile tutuştuğum Sevdiğim Eylülümü buldum, yıllardır yine tatlı kırılgan candan gülüşü güzel saf masum melek gibi bakıyor gözlerimin içine yüzlüm o kadar güzeldiki ki daha da güzelleşmiş adeta daha büyülendim, o zamanları gözlerini kaçırmazdı, bu sefer ona baktıkça arada gülümseyerek yüzünü eyip gözlerini kaçırıyordu utançtan olsa gerek o zamanları küçüktük, en azından ben duygularımdan farkındaydım o bilmiyordu acaba oda bana arkadaşlıktan öte duygular besliyormuydu bilmiyorum dili ile söylemiyordu ama gözleri başka bir şey diyordu yada bana öyle geliyordu dili ile söylemeden ona olan aşkımı haykıramazdım masumca devama sevmeyi tercih ediyorum
Hem yürüyorduk hemde bakışıyorduk birbirimize
Eylüle o kadar söylemek istediğim sözler var ki, aşk bahsetmek istiyorum yada aşkımı anlatmak istiyorum, Yanımızda arkadaşı Leyla olduğundan geri duruyordum. Oda bana birşey demek istiyordu oda geri çekildi sanki. Sessizliği Leyla bozdu

"Eee ne okuyorsun Ali ?"

"Konservatuar bitirdim, müzisyenim ve Şarkıcıyım , sen ?"

"Bende Tıp okuyordum ", Eylülü soracaksan o