✔My Sweet Family かつデク

《 10 》

İki ay geçmişti. Sora, İzuku ile aynı eğitimden geçmişti. Ve İzuku O'nun artık hazır olduğunu düşündü.

"Sora... sanırım artık hazırsın, hm?"

Sora heyecanla kafasını 'evet' anlamında salladı.

"O zaman sanırım vakti geldi..."

Sora daha da heyecanlanırken İzuku saçından bir tel koparıp O'na uzattı.

"Eh? Nasıl yani? Bunu yemem mi gerek?"

"Aynen öyle!"

"He? He?"

"Gerçi DNA'mın olduğu her şey olur ama bu daha basit. Hadi, aç ağzını!"

"Duur- eegh..."

İzuku çoktan ağzına tıkamıştı.

****

İkisi de eve gelmişlerdi. Sora evine girince babasıyla karşılaşmayı beklemiyordu.

"Baba?"

"Oh, hoşgeldin."

"Bugün işin olduğunu sanıyordum... yine..."

"Hmm. Erken bitirdim."

"Neden?"

"Uyumadan önce seni yakalarım dedim. Ama bayağı geç geldin. Arkadaşlarınla mıydın?"

"E-evet. N-ne konuşacaktın?"

Todoroki, oğlunun arkadaş edinmesine sevinerek cevap verdi.

"Geleceğin hakkında."

"Geleceğim...?"

Sora ceketini çıkarıp Todoroki'nin karşısındaki koltuğa oturdu. Todoroki ise devam etti.

"Bilirsin işte... olmak istediğin bir şey var mı?"

"Var."

"Gerçekten mi? Nedir?"

"Kahraman."

"He?"

"Kahraman olacağım ben."

"Bunda ciddi misin?"

"Evet."

"Ama sen..."

"Özgünlüğüm var. Ve O'nu kullanmayı öğrenmek için çabalıyorum."

"Sora kendine zarar vereceksin. Bunu istemiyorum."

"Kendime zarar versem bile gülümseyerek insanları kurtarmak istiyorum."

Todoroki şaşkınca oğluna baktı. Bu sözleri duymak O'nu gerçekten şaşırtmıştı.

"Sen... Midoriya'dan mı öğreniyorsun böyle şeyleri?"