მეოთხე თავი: აჰ, ლუკ, ლუკ..

173 12 0
                                    


გოგო, სწრაფად მიიჭრა ლუკთან და ლოყაზე აკოცა. ისე მეშლებოდა ნერვები, კინაღამ იმ გრძელ თმაში ჩავავლე ხელი და იქიდან მოვიფრიალე, მაგრამ ამის ნაცვლად, უბრალოდ ვიდექი და გაოცებისგან ვერაფერს ვამბობდი.

− ალესქსა, აქ რა გინდა?-გაუღიმა ლუკმა.

− ვიფიქრე, გაგიხარდებოდა თუ სკოლაში მოგაკითხებდი.-გაიღიმა გოგონამაც და ლუკის თმაში, შეაცურა ხელი.

ალექსა ისე იქცეოდა, თითქოს არც ვარსბობდი, რაც უფრო მეტად მაგიჟებდა და ჩემს გასაკვირად, ლუკსაც თითქოს მივავიწყდი. რამდენიმე წუთი, ერთმანეთს თვალებში შესციცინებდნე, მე კი ადგილზე გაყინული ვიდექი და ვერც ვერაფერს ვამბობდი. უცებ, გოგომ ჩემსკენ იაზვა მზერა გამოაპარა და ლუკს კითხა:

− ამ.. პატარავ, ეს გოგო ვინაა?-ღმერთო, როგორ მინდა მისი დახრჩობა.

− აჰ, სულ დამავიწყდა, ალექსა, ეს ჯესია, ჩემი ახალი მეგობარი. იმედი მაქვს, მალე დამეგობრდებით!-იკრიჭებოდა ლუკი.

− ამ, სასიამოვნოა!-ზრდილობის ხათრით გამიღმა გოგომ, რამაც სამ წამს გასტანა, შემდეგ კი ისევ დაიბრუნა ის იაზვა გამოხედვა.

− ჩემთვისაც.-ამოვილუღლუღე.

− ამ... ჯეს, ბოდიში აქამდე ვერ მოვახერხე შენთვის მეთქვა, ეს ჩემი შეყვარებულია, ალექსა.-უხერხულად თქვა ლუკმა.

− არაუშავრს, მაგრამ აქ რატომ არ სწავლობს?

− ამ.. მან უკვე დაამთავრა, 17 წლისაა.-თქვა ლუკმა და ალექსას მხარზე ხელი მოხვია.

− აჰამ, გასაგებია.-გავიღიმე, მაგრამ ამ წუთას ტირილი უფრო მინდოდა.

− ალექს, იცი ჯესი ჩვენს კონცერტზე დავპატიჟე!

− მაგარია!-ვითომ გაუხარდა ალექსას, მაგრამ მის თვალებში, ჩემდამი მხოლოდ სიძულვილს ვხედავდი.

− ლუკ, იცი მე უნდა წავიდე...-ვთქვი და წასვლა დავაპირე.

− კარგი, მაგრამ კონცერტზე ხომ წამოხვალ?-შემაჩერა მან.

☄At the adge of my life☄Where stories live. Discover now