Yağmurdan Bu sabah korkuyla uyandım. Ayazı kaybetme korkusuyla. Neden bilmiyorum Cem yaparmıydı bunu emin değildim. Ama söylediklerinde kararlıydı. Olanları düşünmemeye çalıştım ve mutfağıma girdiğimde Ayazı gördüm.
"Günaydın güzelim"
"Ayaz günaydın hayirdir."
"Ya bugün okula gitmeyelim. Seninle vakit geçirmek istiyorum."
"Hım bilmem olabilir de hayırdır sen neden okula gitmek istemiyosun?"
"Yağmur söyliycem ama sakin ol tamamı?"
"Tamam"korkuyirdum. Noldu ki acaba.
"Ben okuldan atıldım"
"Ne!"
"Evet müdür dosyamı incelerken böyle karanlik işlerle uğraştığımı öğrenmiş. Benide okuldan attı işte. Bende ondan senin yanına geldim." şuan çok aşırı tatlıydı. Yanaklarını isirmamak için zor tutuyordum. Sonra birlikde kahvaltı yaptık ve ben hazırlanmaya çıktım. Bugün birlikde olucakdik. Hemen dolabımdan seçtiklerimi giydim ve aynada kendime bakıyordum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yağmurun kıyafeti
Hemen aşaği indim ve beni bekliyodu. Hemen yanına gittim ve sarıldım. Ve arabasına doğru ilerledik. Iki hafta sonra doğum günümdü bakalım Ayaz bana ne alıcak. Neyse yaklaşık yarim saat sonra yeşillikler içinde bir piknik alanına geldik. Ayaz sanki hazirda bekliyomuş gibi bagaja gitti. Ve bir sepet çıkardı. Şaşırmıştım. Ayaz gülmeye başladı ama şaşkındım. Böyle erkeklerleden, sert erkeklerden böyle bişey beklemezdim. Ama Ayaz farklıydı. Ve bana gülmeye başladı bende güldüm.
Çocuk sen gülme lütfen.
Senin gülüsüne ölürüm ben.
Ve hemen bir masa gibi bir yer bulup oturduk. Ayaz sepettekileri çıkardı. Ve bende sofrayı hazırlamaya başladım. Arkamda ki kolları hissettim belime sardığı kolları beni tuhaf hissettirdi bir an. Sonra boynuma birden bir hafiflik hissettim. Kolye bana bir kolye taktı. Kalpli bir kolye eski kolyelerden. Içini açmamı söyledi Ayaz. Bende açtım ve içinde bizim fotoğraflarımız vardı. Benim fotoğrafımı nerden buldu diye düşünmedim ki çok kolay bir şekilde bulmuştur. Biz yemeklerimizi yerken Ayazın arkasındaki masada gördühmğum kişi ile korkmaya başladım. Şuan çok tedirgindim. Ama takmamaya çalıştım. Bana göskırptı yine takmadım. Ayaza
"Hadi kalkalaım aşkım"
"Neden güzelim oturuyoruz. Sessiz sakin"
"Olmaz sıkıldım gidelim hadi lütfen"
"Tamam madem. Başka bir yere gidelim biraz alışveriş yapmak istermisin?"
"Olur gidim hadi."eşyaları toplamaya başladik. Söylemelimiydim ki acaba kızar ama. Ama söylemem lazım bir şekilde öğrenirdi ve söymedim diye benden ayrilirdi bunu göze alamam ben. Ve söze atıldım.
