28. bölüm

6 0 0
                                    

Ayazdan
Edanin ölümü beni bi hayli yıkmıştı. Cenazede bile kendimi zor tuttum. Ama Edanin ölümünden sonra beni yikan bir de Yağmurlarin kazasi oldu. Komadalar Peride. Ben nasıl düzelicekdim,ben kendime nasıl gelicekdim. Yağmurun iyileşmesi lazım ve bekliycem iyileşmesini bekliycem.

Geçen gün cenazeden sonra hastaneye gittim. Koridorda yürürken birisi bana çarptı, heryeri siyahtı. Kim olduğunu çıkaramadım. Hemen yoğun bakım servisine gittim ve meleğimi görücekdim.

Odaya girdiğimde direk gözlerim doldu. Yanına diz çöktüm.

"Meleğim. Ben geldim. Ne güzel uyuyorsun öyle senin her zerrene ölürüm biliyosun deme? Ben hayatım boyunca hiç böyle olmadım. Bir kadın için daha doğrusu bir kadını bu kadar çok güzel sevmedim sevemedim sen ilk sin ve sonsuzum olacaksın. Seni burda ilk defa görmüyorum daha öncelerindede yaşadık ama hiç bu kadar kötü olmamıştım. Bu kazaya anlam veremiyorum senden kaynaklı bi kaza değil bu. Birileri oyun oynuyo ama kim bulacağım sevgilim. Ama sende kalk özledim be nur yüzlüm. Sen benim sol yanımsın,dünyamsın kalkacaksın ve bu eli bırakmayacağım."

Dedikden sonra elimi sıktı. Elimi sıktı.

"Dokdor. Dokdor elimi sıktı bu bi işaret."

"Hemen kontrol edelim beyfendi." birlikde odaya girdik ve Yağmuru kontrol etti ve.

"Evet kendini toparlayabilir. Bu gibi durumlarla karşılaşılır. Yavaş yavaş düzelecek biraz sabredeceksiniz. Geçmiş olsun."

Odadan çıkınca dokdor bende öptüm ve ona son kez 'Seni seviyorum bebeğim' dedim ve çıktım hastaneden. Eve doğru yol aldım ve içkimi ve sigarami aldım balkona geçtim. Ağlamaya başladım. Belki sabaha kadar balkonda durdum bu vaziyette sigara ve alkolün dibini görünce yığılmış kalmışım orda...

Evet canlar uzun bir aradan sonra yazıyorum. Bu bolum kısa şarjim yokdu. Diğer bolumde görüşmek üzere bb😘❤

AŞK YAZDA SAKLI💜💙💙💜Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin