AŞK YAZDA SAKLI💜💙💙💜

19. bölüm

Esinden
Bugün biraz hüzünle uyandım. Bugün biraz daha özlemle,hasretle uyandım. Bugün babamı kaybettiğim gündü. Bugün beni hayattan koparan gündü,hani bir söz vardır ya 'Bir kız çocuğun ilk aşkı babasıdır' derler benim aşkımı koparmıştı babamın ölüşü. Yatağından kalktım ve babamın fotoğrafına baktım hüzünle. Ne kadar da masum çıkmış. Banyoma doğru ilerledi ve rutin işlerini halledip idamdan çıktım. Sinan nerde acaba,aşağıdadır herhalde. Mutfağa doğru ilerledikçe kokular çoğalıyordu,birden Sinan seslendi.

"Esin gelmeyi düşünüyomusun, yoksa davetiye mi bekliyosun?"

"Geliyorum ama sen naptın böyle,çok güzel görünüyo herşey." diyip mutfağa girdim. Ve sandalyeye oturdum. Sinan benim üzgünlüğümü anlamış olacak ki konuşmaya başladı.

"Esin bir problemmi var? mutsuzsun."

"Ee-yok bişey iyiyim"

"Gözlerin dolmuş,gözlerini kaçırıyosun,anlat noluyo?"

"Babamın öldüğü gün Sinan. Beni koparan o gün."

"Üzülme Selçuk amca belki mutludur,huzurludur."

"Sinan bugün bütün gün beni ellemeyin olurmu. Babamın kollarına burakıcam kendimi kızlara da söyle ben gidiyorum." dedim ve kalıtım idama girdim ve dolabından rast gele şeyler çıkarıp giydim telefonumuda sessizce aldım. Giyinip telefonunuza alıp çıktım idamdan. Sinana bile görünmeden çıktım evden. Bisikletime binip sürmeye başladım. Benim.babamın mezarı burdaydı bu şehirde çünkü babamın memleketi burasıydı ve babam da ölmeden önce amcamlardan 'bu şehre gömün beni'demiş. Ve bende bu şehire hep gelmek istemiştim.babam için onun için. Evden çıktım ve bisikletimle yaklaşık 10-15 dakika sonra geldim. Ve sepetine koyduğum gülleri aldım. Babamın en sevdiği çiçek güllerdi. Bana hep 'Gülüm'diye seslenirdi. Yavaş yavaş ilerledikçe ayaklarım kas katı kesilmişti sanki. Mezarını görünce sağ gözümden bir damla yaş alınca elinin tersiyle ittim. Yaklaşınca eğildim ve dilen gelen cümleleri dile getirdim.

"Babam nasılsın. Bak gülün geldi. Sana gül getirdim,kokladıkca beni hatırla diye. Eskiden seninle hep gül toplardık hatırlıyomusun. Sen bana hep güçlü ol derdin. Ama Gülün güçsüzleşti artık baba. Eski Eşinden bir haber yok baba. Neden gittin?beni sessiz bırakıp gittin. Seni özlüyorum baba çok özlüyorum. Ama beni hiç unutma baba olur mu,benim içimde ilk ve tek aşkım sensin ve sen olucaksın" dedim ve toprağını öptüm,gülleride koydum ve ayak sesleri duydum. Baktığımda ise ellerinde güllerle kızların geldiğini gördüm. Yaklaştılar ve gülleri koydular hepimiz birbirimize sarıldık ve onların huzuruyla artık firar etti göz yaşlarım.

"Kuzum ağlama biz yanındayız. Hiç bir zaman yıkılmıycaksin,güçsüzde olmuycaksın,biz kimiz burada." dedi Peri ve hepsiyle tekrar bir arada sarıldık. İyi ki varlar babamdan sonra beni ayak da tutan tek insanlar. Onlarsız asla olmaz,olamaz. Hepimiz babamın mezar taşına oturdukları ve hepimiz ağlamaya başladık ben yine babama dilimi döküyodum kızlarda ağlıyodu. Baya bi süre orda hepimiz oturduk,saatlerce ağladık ve artık hava kararmaya başlayınca kalkmak istedi kızlar. Bende sonkez babama konuştum.

"Babam Gülün gidiyo ama geri gelicek en kısa sürede gelicek. Merak etme. Rahat uyu olurmu huzurlu ol. Seni Seviyorum." dedim ve eskiden beri yapmayı çok sevdiğimiz bisiklet yarışı yapmak istedim ve kızlarda kabul edince bisikletlerimize bindik ve ben saymaya başladım.

"1.2.3.." dedim ve hepimiz son sürat sürmeye başladık.

"Siteye ilk giden kazanır"

"Ben kazanacağım için sizin gekmenize bile gerek yok."

"Görücez bakalım" dedim ve hızlı bir şekilde kullanıyorum bisikleti ve ellerimi iki yana açtım ve çok hızlı gidiyodum.

"Esin dikkat et"