Chapter-18

1.6K 55 1
                                    

Bryan's POV.

Makalipas ng ilang oras hindi parin siya sumasagot, ilang beses na akong tumatawag sakanya puro can't be reach. Sa paglalakad ko nakasalubong ko ang mga kaibigan ni Hannah.

"Kaibigan kayo ni Hannah diba? Alam niyo kung nasan siya pumunta?"

"Wala naman siyang binangit na aalis siya ngayon."

"Anong klase kayong kaibigan."

"Wait , bakit mo siya hinahanap ? Himala."

"Ang ganda yung kausap , bahala na nga kayo dyan.!"

"Ayieeeh gusto mo lang kasi siya."

"Tsk!"

Napatuloy nalang ako sa paglalakad  nakakapanggigil na . Ah wait bakit ako nanggigil sakanya? Bakit ko siya hinahap? Teka, no hindi pwede. Bawal! Ihhhh naguguluhan na ko.

Hannah's POV.

Habang kinakausap ko siya ng may biglang pumukaw ng aking tingin sa puting kama nakung nasaan ang kanyang kamay parang nakita kong gumalaw ito, pinagmasdan ko ito at hindi ito guniguni gumagalaw nga tinignan ko siya at nakita ng dalawa kong mata na naimulat niya ang kanyang mga mata.

"Maessy?"

Ngumiti naman siya.

"Teka tatawag ako ng doctor."

Pagtayo ko bigla nalang niyang hinawakan ang aking kamay at sabay umupo ulit at pinilit niyang alisin ang oxygen sa kanyang bibig kitang kita ng dalawa kong mata habang nanginginig ang kanyang kamay.

"Sa-salammat."(patutal-utang sambit saakin.)"Ang Saya ko ngayon."(habang nakangiti saakin)"Siguro ito na yung tamang panahon."

"Anong ibig mong sabihin?"

"Pagod nako Hannah, kailangan ko ng pahinga."

"Sira anong sinasabi mo! Diba gagaling kapa?"

Pumiling siya at hinawakan niyang mahigpit ang kamay ko. Luh wag naman sana, hindi pwede hindi, Biglang tumunog ang heart monitor at sabay ring pumikit ang kanyang mata at naalis ang pagkakahawak ng kamay niya sa kamay ko.

"Uy! Hindi ako nakikipag biruan! Maessy Ano ba! Gumising ka ! Maessy!"
Biglang may bumasok na maga Nurse at Doctor pinaalis muna ako sa kwartong iyon.

"Maessy, lumaban ka! Lumaban ka!, bitawan mo ko! Kailangan ako ni Maessy!"

"Kumalma ka nga muna makakaya ng kapatid ko to."

KNOW PLAYING: One Last Cry(chorus) - Michael Pangilinan.

Maya-maya lumabas na ang Doctor galing sa kwarto ni Maessy, agad naman kaming lumapit sakanya upang magtanong kung anong nangyari.

"Kayo ba ang pamilya ni Maessy Troño?"(tumango naman kami) "I'm sorry ginawa na namin ang lahat-lahat pero hindi parin naging sapat para maligtas namin ang buhay niya. Condolences sa inyo."

Natulala nalang ako sa binangit ng Doctor.

"Doct. Sabihin mong nagbibiro kalang , hindi totoo yan sabihin mo  hindi to totoo  Doct. Sabihin mo nakikiusap po ako sainyo doct."

"I'm sorry."

"Anong klase kayong Doctor!"

Pagkasabi ko bigla nalang silang umalis nakita ko si Maessy na tinatakpan na ng puting tela. Don na bumagsak ang aking luha pakiramdam ko parang pinagsakluban ako ng langit at lupa.
Lumapit ako sakanya at tiniyakap siya ng mahigpit. Sana maging masaya kana kung nasaan kaman, pagkatapos non ako'y naglakad-lakad hindi ko alam kung saan ako pupunta naiisip ko yung panahong kasama ko si Maessy.

END OF SONG.

Darcy's POV.

Habang nagbabalat ako ng prutas para kay mama ng mapansin ko na bakit hanggang ngayon hindi pa bumabalik si Hannah.

"Ma, babalik agad ako titignan ko lang yung kasama ko kung nasaan na siya baka naligaw, Hahahah."

Pumayag naman si mama , pagbukas ng pinto nakita ko si Hannah na nakaupo sa galid habang nakayuko.

"Napano ka?"

Lumapit ako sakanya at lumuhod, pero bigla nalang niya kong niyakap ng mahigpit habang humahagulgul.

"Anong nangyayari?"

"Si-si Maessy iniwan niya nako!"(habang imiiyak)

"Tumayo nga tayo ako yung nahihirapan sayo fren, tara sa loob nalang natin ito pag-usapan."

Pumasok na kami sa loob ng kwarto ni Mama upang pagusapan kung ano nga ba ang nangyari sakanya.

PLEASE DON'T FORGET TO VOTE,COMMENT AND FOLLOW ! Thank you ..... >.~

The Suplado King Falling in Love With MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon