The Suplado King Falling in Love With Me

Chapter-32

Bryan's POV.

Habang nagtatawanan kami ng mga kaklase ko nakita si Hannah na papasok sa romm at ito'y nakabusangot.

"Anong mukha yan?, ayus kalang ba?"

"Oo naman, bakit?"

"Ano nga yung sasabihin mo kahapon?"

"Huh? Wala, wala yun, sige sige mag Ccr muna ako."

"Ah ok."

Anong nangyayari sakanya parang balisa siya, parang may tinatago siya.

Maya-maya bago kami umuwi inutusan ako ng aming teacher sa Office ,habang palapit ako ng may narinig akong naguusap bago paman ako pumasok pinakinggan ko muna sila kasi parang familiar ang mga boses nila.

"Bes, aalis na pala si Hannah next month."

"Talaga? Bakit hindi ko alam."

"Hindi kaba nag online kagabi? Sinabi niya sa Gc natin."

Dahil sa sobrang inis ko nagpakita ako sakanila.

"Bry-nandiyan ka pala , kanina kapa diyan?"

"Kailan pa?"

"Bray let's me explain."(may bigla akong natinig na boses sa likod at nakita ko si Hannah)

"Explain WHAT! Na ano-"

Hindi kona natuloy ang sinasabi ko dahil nagsalita siya ulit.

"Sasabihin ko rin naman eh, natatakot lang ako baka-"

"Baka ano? Ha! Sasabihin mo rin kailan? Kapag malapit na? Kapag umaalis kana? Hannah boyfriend moko mahal kita bakit? May problema ba?"

"Bryan alam mo ba kung gaano kahirap saakin to? Oo boyfriend kita mahal rin kita pero para naman iyon sa kinabukasan natin."

"Kinabukasan? Paano yung kinabukasan ko kung wala ka at aalis ka sa piling ko, siguro ito yung ganti mo sa mga ginagwa ko sayo noon, ano masaya kana? Nasaktan muna ako."

"Nasasaktan din ako Bryan pero tinitiis ko ito dahil sayo."

"Dahil saakin? Sige kung ganon rin pala hindi nakita pipigilin na umalis kung ikakabuti mo ito."

Pagkatapos kong sabihin sakanya iyon ako'y umalis. Simula non hindi nakami nag papansinan dumating pa sa punta ng si Hannah na ang kusang umalis sa bahay, kahit masakit wala nakong magagawa bago siya umalis hinatid ko siya sa labas ng bahay walang pansinan walang linguran lakad lang ma parang hindi kami magkakilala.

Hannah's POV.

Dahil sa pangyayaring iyon tuluyan ng nasira ang relasyon namin ni Bryan. Makalipas isang linggo habang naglalakad ako ng may biglang tumawag saakin dahil sa gulat nabitawan ko ang hawak kong Cellphone at unti unting pumapatak ang aking luha, Makalipas ng ilang oras agad akong tumungo sa hospital.

"Excuse po Room po ni Bryan Ortega?"

"Ma'am romm 143 po."

"Ahhh ok thank you."

Agad akong tumngo sa room number na sinabi saakin makalipas ilang minuto nakarating na ako agad akong binuksan ang pinto.

"Bry-"

Nagulat nalang ako sa nakita ko may isang nurse na tinatakpan ang kama. Bigla nalang nagflasback ang mga masasayang alaala namin ni Bryan lalo yung nag tapat siya.

"Ms. Nasan po yung nakakwarto dito?"

"Nasa balsamohan po."

Dun na tuluyang tumulo ang mga luha ko, dahil don napaupo nalang ako maya-maya pumunta ko sa Balsamohan ng naramdaman ako ang tawag ng kalikasan , bago ako pumunta tumungo muna ako sa Cr habang ngalalakad ako ng ng naladaan ako sa Cr ng pang lalaki napatingin ako dahil may imahe akong nakita na parang si Bryan kinusot ko ang aking mata kung namamalikmata lang ako, luh nagpaparamdam na yata siya , wag naman sana.

Maya-maya naglakad lakad ako sa hallway ng hospital naisipan kong bumalik ulit sa room 143 palapit palang ako ramdam na ramdam ko ang malakas na hangin, kinalaunan nasa harap nako ng pinto dahan-dahan ko itong pinubuksan ng bigla nalang may humawak sa aking balikat.

"Anong ginagawa mo dito?"

"Bry? Ikaw bayan? buhay ka"(bigla ko noang siyang niyakap ng mahigpit)

"Sira kaba? Bitawan mo nga ako!, bakit nandito ka?"

"Tinitignan ka kung ayus kana"

"Oh nakita mo nako puwes pwede ka ng umalis, hindi kita kailangan dito, Alis!"

"Bry--"

"SABING ALIS EH! HINDI MO BA NAIINTINDIHAN YUN GET OUT! Yan english para maintindihan mo."

Wala nakong magawa kung hindi umalis , ang sakit pala sa pakiramdam na yung mismong taong mahal mo yung nagpapataboy sayo.

PLEASE DON'T FORGET TO VOTE,COMMENT AND FOLLOW ! Thank you ..... >.~