The Suplado King Falling in Love With Me

Chapter-37

Bryan's POV.

Habang naglalakad kami ni Troy pabalik sa Classroom ng huminto nalang siya.

"Napano ka?"

"Tara balik muna tayo sa Canteen?"

"Bakit?"

Maya-maya may dumaang mga babae sa harap namin.

"Beshie sina ano yun diba?(sabay turo sa Bench)

"Bakit sila magkayakap?"

"Baka nagbalikan sila?"

"Naging sila ba?"

Maya-maya napahinto sila dahil nakita nila kami na nakatingin sakanila ng masama, kinalaunan umalis na sila sa harap namin. Buti naisipan pa nilang umalis kung hindi mapapaldak ko sila palabas ng Campus..

"Tol san ka pupunta?"

Hindi nako kumibo pa at pumunta na nga ako sa bench nakung nasaan sina Cedrick. Kinalaunan pumunta ako sa harap nila upang makita nga nila ko. Pagkatapos nilang nagyakapan nagulat nalang sila ng nasa harap nalang nila ako.

"Tol let's me explain"(Bangit ni Cedrick)

Dahil don hindi nako nakapagtimpe at nagdilim na aking paningin nasuntok ko si Cedrick at bumaksak siya sa ilalim.

"EXPLAIN WHAT? TOL I DON'T NEED YOUR EXPLANATION KITANG KITA NAMAN NG DALAWANG MATA KO.

"Tol mali yang iniisip mo."

"MALI? Kingina naman Tol, gagawin mo ba kong bobo!"

"TAMA NA TAMA NA!"( sambit ni Hannah sabay walkout)

Dahil nagwalkout si Hannah sinundan naman ito ni Cedrick.

"Tol ayus kalang ba?"(sabi ni Troy saakin)"Tara alis na tayo pinagtitingin na tayo ng mga studyante dito."(pahabol niya)

Makalipas ng ilang oras habang paalis nako sa classroomhindi parin maalis-alis  sa isipan ko ang nangyari kanina , kinalaunan dumating si Troy.

"Tol ayus kalang ba talaga? Kanina kapa hindi kumikibo d'yan, wag mong isipin yon di mo kasalan."

"Tol, may mali bagong nagawa?"

"Huh? Anong ibig mong sabihin?"

"May pagkukulang bako? Ginawa ko naman ang lahat ha, bakit ganon parin yung nangyari"

"Tol, hindi ka nagkulang, ginawa mo naman yung best mo as a Boyfriend pero ganon talaga kung hindi talaga kayo kahit anong efforts ang gawin mo ikaw parin yung masakantan kasi iba yung nakatandahana sayo"

Kinalaunan habang naglalakad ako ng bigla nalang siyang humawak sa balikat ko at nagulat nalang ako sa mga sumunod na nangyari.

Hannah's POV.

Makalipas ng ilang oras uwian na namin. Habang naglalakad kami nina Darcy pauwi ng may natanaw kaming mga taong nakalubong sa tabi ng daan.

"Anong meron don?"

"Tara tignan natin?"

"Ihhh wag na sayang lang ang oras natin."

"Sige ako nalang, mauna na kayo"(sabi ni Darcy)

"Okie bahala ka d'yan hintayin nalang kita sa bahay sabihin mo nalang saakin kung anong nangyari dun."

Kinalaunan nagpatuloy nakami sa paglalakad samantalang si Darcy pumunta sa lugar kung nasaan yung mga taong nakapulong.

Darcy's POV.

Habang papunta ako sa lugar nakung saan yung mga taong nakalubong may narinig akong siwag ng isang tao na parang familiar saan.

"Tulong , tulong tumawag kayo ng Ambulansya"

Nang marinig ko ang boses na 'yon agad akong hinawi ang mga taong nasa harapan ko at laking gulat ko nalang sa nakita ko nanghina ang tuhod ko at unti unti ng bumagsak ang aking luha. Kinalaunan may dumating ng Ambulansya upang idala ito sa malapit na hostipal upang mabigyan ng paunang lunas.

Hannah's POV.

Kinagabihan habang nasa kusina ako ng tumunog ang Cellphone ko tinig nan ko ito at nakita ko nagtext si Mama.

"Nak, sure kana ba talaga? Pwede pa naman tayong umatras eh, pagisipan mong mabuti anak ayaw kitang magsisi sa huli."

Natulala nalang ako ng nabasa ko ang text ni mama so pwedeng di ako umalis? Maya-maya may pumasok sa kusina si Darcy.

"Oh ngayon kalang?"

"Traffic sa dinaanan ko"( habang papunta sa Refrigerator para kumuha ng maiinum)

"Wait umiyak kaba? Bakit ang pula ng mga mata mo?"

"Huh? Wala -wala wag monang pansinin na puwing lang ako sa labas, sige tulog nako napagod ako."

Anyare don? Nagpuntong-hininga nalang ako pagkatapos non sumunod nako sa kwarto upang matulog. Kinaumagahan habang naglalakad kami nina Darcy sa hallway ng bila nalang siyang huminto.

"Anong problema?"

"May kailangan kang malaman"

"Huh? Ano yun?"

"Ahm- ehh si a-no kasi"

"Sino?"

"Sira kaba bakit dimo mabangit bangit yung sinasabi mo."(Sabat naman ni Ronalyn)

"Diba kahapon habang naglalakad tayo pauwi may nakita tayong mga taong nakalubong sa daan."

"Oh napano?"

"Diba tinignan ko kung anong tinitignan nila don, wag kang mabibigla Hannah."

"Hindi ako mabibigla ako pa."(pabiro kong sambit)

"Si Bryan nakita kong nakabulagta sa daan kasama si Troy."

"Sira wag ka namang magbiro ng ganyan si Bryan nakabulagta sa daan? Nagpapatawa kaya ta."

"Hindi ako nakikipagbiruan sayo Hannah totoo yung mga sinasabi ko sayo, si Bryan ay nasa hospital ngayon dahil sumumpong ang sakit niya kahapon."

Natameme nalang ako saaking narinig nanlambot ang aking tuhod at nanginginig ito at unti-unti nalang bumabagsak ang aking luha at kasabay non ay napaupo nalang ako sa kinakatayuan ko. Lahat ng masasayang alaala namin ay naalala ko.

PLEASE DON'T FORGET TO VOTE,COMMENT AND FOLLOW ! Thank you ..... >.~